Η ιστορία πίσω από το Changes του David Bowie.

 Η φύση διαρκώς μεταβάλλεται, μετουσιώνεται και αλλάζει μορφή. Η μόνη σταθερά της είναι η ίδια η αλλαγή. Τα πάντα στην φύση, αν δε μπορούν να αλλάξουν είναι καταδικασμένα να πεθάνουν και συνήθως με αργό και επώδυνο τρόπο, απλά να σαπίσουν. Στην ροκ μουσική ο μεγαλύτερος ψυχολογικός εφιάλτης κάθε μουσικού είναι να γίνει βαρετός από το κοινό του. Οι αλλαγές όμως, λίγες φορές είναι πετυχημένες και πάντα έχουν κάποιο κόστος, που μεταφράζεται σε κάποια μερίδα των οπαδών, που απαρνούνται την αλλαγή του καλλιτέχνη. Αλλά υπάρχει ένας μουσικός, που καμιά αλλαγή του, μουσική και εμφανισιακή, δεν ήταν ικανή να απογοητεύσει κανέναν φαν του.

 Δεν είναι τυχαίο, που ο David Bowie πήρε το προσωνύμιο χαμαιλέων της ροκ. Οι μουσικές, αλλά κυρίως οι εμφανισιακές του αλλαγές, γινόταν πρώτη είδηση σε μουσικά έντυπα. Ίσως, ο πιο ολοκληρωμένος μουσικός της ροκ, από την αρχή της μουσικής του σταδιοδρομίας έδωσε το στίγμα του και από νωρίς προϊδέασε το κοινό του γι αυτό που θα ακολουθούσε. Το τραγούδι του, το Changes, ήταν περισσότερο σαν μια προφητική προειδοποίηση, παρά σαν δήλωση. Ανοίγει το τέταρτο άλμπουμ του το Hunky Dory του 1971, στο οποίο αλλάζει μουσικό στιλ, γίνεται πιο προσιτός στο ευρύ κοινό. Αλλά και απαλλάσσεται οριστικά από την προσωπικότητα του Major Tom και υιοθετεί αυτήν του Ziggy Stardust.


 Το Changes επικεντρώνεται στην καταναγκαστική φύση της καλλιτεχνικής επανεφεύρεσης και οι στίχοι "Strange fascination, fascinating me/Changes are taking the pace I'm going through" είναι διαφωτιστικοί. Γενικά, όλο το λυρικό μέρος είναι ένα είδος μανιφέστου για την χαμαιλεοντική προσωπικότητά του, αλλά και για τις συχνές αλλαγές στην μουσική έκφραση της δεκαετίας του '70. Το άλμπουμ στο οποίο βρίσκεται το τραγούδι είναι και το ντεμπούτο του στην Β. Αμερική, αν και το σινγκλ "The Man Who Sold the World" κυκλοφόρησε εκεί δυο χρόνια πριν.


 Οι αλλαγές που γινόταν ήδη στην ζωή του καλλιτέχνη, αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης για το τραγούδι. Ο Bowie το έγραψε όταν διένυε μια πολύ σημαντική  αλλαγή στην ζωή του. Η γυναίκα του, Angela, ήταν έγκυος στο πρώτο παιδί του ζευγαριού, τον Duncan. Ο ίδιος ήταν ευτυχής με το γεγονός αυτό, αλλά και τον νέο ρόλο που έπρεπε να αναλάβει. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο δημιουργός του, οι στίχοι σχετίζονται με νεανικό κοινό και στην ανάγκη τους να αλλάξουν τον κόσμο φτύνοντας το κατεστημένο, χωρίς καμιά διάθεση για διαπραγμάτευση.


 Αρχικά το τραγούδι ξεκίνησε σαν παρωδία μουσικών κομματιών που παιζόταν σε nightclub, κάτι σαν αυτοσχέδιο κομμάτι μια χρήσης. Ουσιαστικά είναι η πρώτη του προσπάθεια να παίξει πιάνο. Η προσέγγιση του αυτή του άνοιξε νέους ορίζοντες στην σύνθεση. Το πιάνο που χρησιμοποιήθηκε στο τραγούδι είναι το περίφημο, 100 χρονών Bechstein, παιγμένο όμως από τον Rick Wakeman, αργότερα μέλος των Yes. Το τραύλισμα “Ch-Ch-Changes" στο ρεφρέν είναι εμπνευσμένο από το My Generation των The Who, αλλά αργότερο ο Elton John το αντέγραψε στο Bennie And The Jets.

Από το Rock Overdose,
Και τον Jacek Maniakowski