IRON MAIDEN: Διαβάστε την αποθεωτική κριτική του Classic Rock για τον νέο τους δίσκο "The Book Of Souls"!

 Μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις στον χώρο της rock και metal μουσικής υπήρξε η ανακοίνωση της κυκλοφορίας του νέου δίσκου των Iron Maiden, πέντε χρόνια μετά την τελευταία στούντιο κυκλοφορία τους, με τίτλο “The Final Frontier”. Ο δίσκος αυτή την φορά τιτλοφορείται “The Book Of Souls” και έχει ημερομηνία κυκλοφορίας την 4^η Σεπτεμβρίου. 

 Οι μέρες δείχνουν να περνούν αργά και βασανιστικά, όμως πλέον βρισκόμαστε πιο κοντά στην κυκλοφορία του δίσκου παρά στην ημερομηνία της ανακοίνωσης, γεγονός που διευκολύνει λίγο την κατάσταση. Συν τοις άλλοις, μεθαύριο (14/08) θα κυκλοφορήσει επίσημα και το πρώτο single του δίσκου, “Speed Of Light” και η αγωνία στο στρατόπεδο των φίλων των Maiden χτυπάει κόκκινο! Κάποιοι τυχεροί συνάδελφοι στο Classic Rock είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τον δίσκο και να γράψουν το πρώτο review, το οποίο θα σας παραθέσουμε μεταφρασμένο στην γλώσσα μας όσο πιο λεπτομερώς γίνεται, ώστε να πάρετε κι εσείς μια πρώτη γεύση από το πανδαιμόνιο που πρόκειται να ακολουθήσει σε 3 εβδομάδες από τώρα. Στο τέλος του άρθρου θα παρατεθεί και η γνήσια πηγή για όσους θέλουν να διαβάσουν το άρθρο και στα αγγλικά. Καλή ανάγνωση!

 “Ένας καινούριος δίσκος των Iron Maiden είναι πάντα ένα μεγάλο γεγονός, και ένας λόγος είναι το γεγονός ότι η μπάντα έχει καταφέρει με κάποιον τρόπο να διατηρήσει ένα εντυπωσιακό επίπεδο δημοσιότητας για το μεγαλύτερο κομμάτι της 30ετούς πορείας τους.

 Αυτό που τους καταλογίζεται λιγότερο συχνά όμως είναι ότι μετά την επιστροφή των Bruce Dickinson και Adrian Smith το 2000 για το Brave New World, οι Iron Maiden όχι μόνο θεμελίωσαν το όνομά τους σε ένα από τα μεγαλύτερα αν όχι το μεγαλύτερο) στην metal σκηνή, αλλά στηρίχτηκαν προκλητικά πάνω σε αυτό το γεγονός, πράγμα που τους κατέστησε μια ακόμη πιο κυρίαρχη φιγούρα στο είδος τους. Φυσικά το The Book Of Souls κυκλοφορεί με το πέρας της νίκης του Bruce κόντρα στην επάρατη νόσο, δημιουργώντας ένα απροσδόκητο θριαμβικό προσκήνιο πίσω από ένα ήδη πολυαναμενόμενο άλμπουμ (16^ο της μπάντας) που δεν χρειαζόταν παραπάνω ώθηση (ώστε να αυξήσει την ανυπομονησία της αναμονής στον ακροατή). Έχοντας ολοκληρωθεί πριν την διάγνωση του τραγουδιστή με καρκίνο, το The Book Of Souls δίνει τον ήχο μιας μπάντας που βρίσκεται στο ζενίθ των δυνάμεών της, τόσο ατομικά όσο και σαν σύνολο, και η απόδοση του Bruce και μόνο δεν δείχνει κανένα σημάδι περί ύπαρξης προβλήματος στην υγεία του. Μπορεί κανείς να πει ότι ο δίσκος πληροί τελείως τις προϋποθέσεις για να ονομαστεί τέλειος, και είναι δύσκολο να βρούμε κάποια άλλη μπάντα αυτού του βεληνεκούς που θα μπορούσε να ακουστεί τόσο εμπνευσμένη και δυναμική.

 Ξεκινάει με δύο τραγούδια που έγραψε ο Dickinson μόνος του. Το If Eternity Should Fail ξεκινάει με μία σχεδόν ψυχεδελική εισαγωγή, με τις σειρήνες της εναέριας πολιορκίας να αντιλαλούν στο διάστημα πριν στα αυτιά του ακροατή σκάσουν τα πρώτα από τα πολλά ριφφ του δίσκου. Ο τόνος και ο ήχος αυτού του τραγουδιού είναι πιο σκοτεινός και πολύ πιο βαρύς από οτιδήποτε έχουν γράψει ποτέ οι Maiden κάνοντας τα 8:30 λεπτά της διάρκειάς του να μοιάζουν σαν πολύ λιγότερα λόγω της πολύ ευχάριστης ακρόασης, με τα απίστευτα ρεφραίν και μια πολύ επιδέξια αλλαγή tempo στην μέση του τραγουδιού να προσθέτουν μια πολύ γλυκιά νότα στο τραγούδι. Τα πιο πρόσφατα άλμπουμ των Maiden ξεχωρίζουν κυρίως λόγω της επικής και προοδευτικής φύσης των περιεχομένων τους, και αν και το The Book Of Souls σίγουρα συνεχίζει αυτή την παράδοση σε πολλές περιπτώσεις, είναι επίσης ένα άλμπουμ το οποίο λάμπει από στιγμές μεγάλης ευκρίνειας και καθαρότητας στον ήχο. Τα SpeedOf Light, Death Or Glory και Tears Of A Clown όλα κυμαίνονται στην διάρκεια των 5 λεπτών και αποτελούν όλα τους ανταγωνιστές στους ύμνους των Iron Maiden, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι γίνεται αισθητή η συγγραφή τραγουδιών από το χέρι του Adrian Smith, επαναφέροντας αυτό το κάτι που έλειπε από τους Maiden κατά την διάρκεια της απουσίας του από το συγκρότημα. Εν τω μεταξύ, τόσο το The Great Unknown όσο και το When The River Runs Deep αποδίδουν ήχους που αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά το απίστευτο επίπεδο συνεργασίας των Smith-Harris, προσφέροντας στον Bruce την ευκαιρία να εξαπολύσει τα vibrato του που έκαναν τις φλέβες μας να θέλουν κόψιμο όλο αυτόν τον καιρό.

 Μολαταύτα, το The Book Of Souls αναμφισβήτητα θα μείνει στην ιστορία για τα επικά του κομμάτια, και αν νομίζετε ότι οι Maiden δεν έφεραν περιθώριο βελτίωσης τότε καλό θα ήταν να κάνετε μια προσευχή στον Eddie αυτή τη φορά. Το The Red And The Black είναι το μοναδικό τραγούδι που έχει γράψει μόνος του ο Harris και είναι μία από τις πιο συναρπαστικές και ρευστές μελωδίες που έχει αποδώσει ποτέ. Σχεδόν 14 λεπτά από ριφ και μελωδίες τέλεια παντρεμένες, μία σύντομη αναφορά στο Flight Of Icarus, μια βαθιά υπόκλιση στους Thin Lizzy και μια σειρά από πολύ όμορφα backing vocals καθιστούν το τραγούδι ένα must για τις live εμφανίσεις τις μπάντας μόλις βγουν σε περιοδεία για την προώθηση του δίσκου. Το ίδιο ισχύει και για το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, το οποίο είναι σχεδόν εξευτελιστικά μεγαλόπρεπο και θεατρικό συγχέοντας περισσότερες έξυπνες ιδέες (για μουσική) σε αυτά τα 10 και κάτι λεπτά από όσες κάποια άλλη μπάντα που έχει διαρκέσει τόσο στον χρόνο μπορεί να μαζέψει για έναν ολόκληρο δίσκο. Κι αν ο Dickinson μπορεί έστω και σε μία περίπτωση να φαντάζει άντρα που πρόκειται να ανακαλύψει όγκο στον λαιμό του, τότε το γεγονός της ανάκαμψις του πρέπει να είναι η λιγότερο εκπληκτική (που προκαλεί έκπληξη) είδηση στην ιστορία της μπάντας. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών (Dickinson, Harris, Smith) φτάνει στο απόγειό της στο Shadows Of The Valley, ενώ το καλύτερο από όλα βρίσκεται στο σκοτεινό και ανησυχητικό The Man Of Sorrows των Harris και Murray, όπου η λιτή κι απέριττη παραγωγή του Kevin Shirley φωτίζει την άψογη συνεργασία μεταξύ των έξι μουσικών.

 Μέχρι εδώ όλα εξαιρετικά. Και ακόμη κι ο πιο αισιόδοξος φίλος των Maiden πρόκειται να εκπλαγεί από το χαστούκι που πρόκειται να δεχθεί όταν ολοκληρώσει την ακρόαση του The Book Of Souls. To μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι που έχει γράψει η μπάντα, Empire Of The Clouds, αποτελεί ουσιαστικά μια metal όπερα, που αναδεικνύει την παρουσία του Bruce στο πιάνο για πρώτη φορά, που σε συνδυασμό με τα μεγάλα ορχηστρικά κομμάτια συμβάλλουν τα μέγιστα στην κινηματογραφική αίσθηση του τραγουδιού. Όντας μια περιγραφικότατη ποιητική απόδοση της αεροπορικής τραγωδίας R101 του 1930, αποτελεί ένα εξαιρετικό έργο και ξεκάθαρα ένα έργο αγάπης του Dickinson, συνθέτη του τραγουδιού. Και φτάνοντας στο τέλος ενός τόσο ιδιαίτερου άλμπουμ της heavy metal, υπάρχει μία μόνο ερώτηση που μπορούμε να θέσουμε: Υπάρχει πια κάτι που δεν μπορούν να κάνουν οι Maiden; Το The Book Of Souls απαντάει αρνητικά σε αυτή την ερώτηση. Έχοντας υπόψιν ότι δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση έργο μπάντας που πλησιάζει στο τέλος της σχέσης της με την μουσική, μπορούμε ελεύθερα να υποθέσουμε ότι το μέλλον θα μας επιφυλάξει ακόμη μεγαλύτερες και ομορφότερες ευχάριστες εκπλήξεις. “

http://classicrock.teamrock.com/reviews/2015-08-11/iron-maiden-the-book-of-souls-review

 Η αγωνία έχει χτυπήσει κόκκινο και η κάβλα έχει φτάσει στον ουρανό, καθώς η έλευση ενός πολύ μεγάλου δίσκου είναι προ των πυλών. Up The Irons! m/

Από το Rock Overdose,

Και τον Θανάση Πάσπα