“The Fire Still Burns”
Το να μπω στην
διαδικασία να εξηγήσω ποιοι είναι οι Lamb Of God και το τι
έχουν προσφέρει σε αυτήν την μουσική νομίζω είναι κάτι παραπάνω από περιττό.
Πολλά πράγματα και πολλές μπάντες δεν θα υπήρχαν σήμερα, αν αυτά τα παλικάρια
από την Βιρτζίνια δεν εξαπέλυαν αυτό το
συμπαγές, groov-ατο κράμα που χαρακτήρισε όχι μόνο τον ήχο τους, αλλά και ένα
ολόκληρο είδος.
Σε αυτό όμως που
πρέπει να αναφερθώ είναι το πείσμα και η θέληση αυτής της μπάντας. Τα
προβλήματα τους μέσα στα χρόνια ήταν πολλά και γνωστά. Δεν χρειάζεται να είσαι
οπαδός τους για να έχεις δει ή ακούσει κάποιο από τα άπειρα ευτράπελα που τους
"συντροφεύουν" σχεδόν σε όλη τους την πορεία. Ακόμα θυμάμαι το πόσο
πολύ είχε κρεμάσει το σαγόνι μου την πρώτη φορά που είδα τον επικό εκείνο καβγά
στο “Walk With Me In Hell” Dvd. Παρόλα αυτά, πάντα έβρισκαν
έναν τρόπο να βγάζουν την μία εκπληκτική κυκλοφορία μετά την άλλη.
Για να πω όμως και
την αλήθεια μου, μετά τα γεγονότα με τον Randy Blythe (για όσους δεν ξέρουν
το όλο περιστατικό κάντε ένα κόπο και δείτε το "As The Palaces Burn" documentary,
πραγματικά αξίζει) είχα αρχίσει πραγματικά να πιστεύω ότι η "τύχη"
τους είχε στερέψει. Διαψεύστηκα παταγωδώς. Το "Sturm Und Drang" έσκασε σαν βαριοπούλα και
αποτελεί ίσως το καλύτερο δείγμα θέλησης και ενότητας μιας ήδη ταλαιπωρημένης
μπάντας.
Οργισμένο, επιθετικό
και ταυτόχρονα προσγειωμένο, ισορροπημένο και ώριμο. Συνθετικά άρτιο από κάθε
πλευρά, με όλα τα "στάνταρ" στοιχεία που θα περίμενε ένας οπαδός. Ακόμα και η μεγάλη έκπληξη του "Overlord" με τα clean φωνητικά που ξένισε
κάποιους, αποτελεί σημαντικό κομμάτι του δίσκου. Αν αυτή είναι ίσως η
αδύναμη στιγμή του album, τότε κάποιες άλλες μπάντες θα έπρεπε να είχαν
σταματήσει χρόνια τώρα. Δεν ξέρω πραγματικά πώς αλλιώς να περιγράψω αυτόν τον
δίσκο πέρα από Lamb Of God.
Σκαλωτικά riff, break down και άπειρο groove. Τσαμπουκάς, νεύρο και ψύχη. Και
μέσα σε όλα αυτά και ένας "αυτοβιογραφικός" Randy που δεν κρατιέται με
τίποτα.
Πρέπει να ξεχωρίσω
κάτι μέσα από το "Sturm und Drang"? Αν δεν πείθουν τα "512", "Embers" (με guest τον Chino Morenoτων Deftones), “Still Echoes” που υπάρχουν στο official κανάλι τους τότε δεν
υπάρχει λόγος να πω κάτι παραπάνω. Όλο το album είναι εκπληκτικό, από την αρχή
του μέχρι το τέλος. Δεν περιγράφω άλλο...
Βαθμολογία: 89/100
Από το Rock Overdose,
Και τον Κωνσταντίνο Μάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου