BRUCE DICKINSON: Έκανε αναγκαστική προσγείωση όταν το αεροπλάνο του ξέμεινε από καύσιμα

 Σύμφωνα με την Bucks Herald, ο τραγουδιστής των IRON MAIDEN, Bruce Dickinson έκανε αναγκαστική προσγείωση στην αεροπορική βάση Halton της RAF, όταν το αεροπλάνο του (μια replica μαχητικού του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) ξέμεινε από καύσιμα.

 Με το Fokker DR1 του, άλλαξε πορεία για το Halton που είναι μία από τις μεγαλύτερες βάσεις της RAF. Ο διοικητής Gary Coleman επαίνεσε τον Dickinson, λέγοντας: «Επικροτούμε την απόφαση του Bruce Dickinson να αλλάξει πορεία όταν είδε ότι έχει χαμηλά καύσιμα, αντί να πιέσει για να πάει στον προορισμό του. Το να βλέπουμε έναν τόσο γνωστό πιλότο και διάσημο τραγουδιστή να παίρνει αυτήν την απόφαση είναι τέλειο παράδειγμα για τους δικούς μας μαθητευόμενους. Τους βάζει στην ιδέα πως ο οποιοσδήποτε μπορεί να βρεθεί στη θέση να του τελειώνουν τα καύσιμα, και πως η καλύτερη λύση είναι η αλλαγή πορείας. Το τριπλάνο του είναι σε εκπληκτική κατάσταση, οπότε και χαρήκαμε να το φιλοξενήσουμε για λίγες νύχτες πριν τους αποχαιρετίσουμε.» Μετά τον θάνατο του πρώτου ιδιοκτήτη της ρεπλίκας John Day, o Dickinson το αγόρασε, όντας κάτοχος άδειας πιλότου και με περίπου 7000 ώρες στον αέρα.

 Ο Bruce είχε πει: «Τα αεροπλάνα για μένα ξεκίνησαν στην ηλικία των 5 με τον νονό μου, ο οποίος ήταν στην RAF κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Μάλτας και ταυτόχρονα ήταν και μηχανικός. Μέχρι τα 30 πλαστικά αεροπλάνα και Biggles ήταν το περισσότερο που είχα καταφέρει στον τομέα. Όντας σκράπας στα μαθηματικά και την φυσική, έπεισα τον εαυτό μου να μην κάνει αίτηση για την RAF και σχεδόν κατατάχθηκα στον στρατό. Ευτυχώς για τις ένοπλες δυνάμεις, έγινα τραγουδιστής, τελικά. Ξεκίνησα να πετάω σε ώριμη ηλικία, στα 30. 7.000 ώρες μετά, τέλειωσα σαν καπετάνιος στα 757 και δάσκαλος στα 737. Ευτυχώς, το αεροπλάνο που πετάω έχει μεγαλύτερη ηλικία από εμένα, σαν σχεδιασμός, αλλά το κενό κλείνει σιγά σιγά. Στον ελεύθερό μου χρόνο τραγουδάω, έχω μια εταιρεία που επισκευάζει αεροπλάνα γραμμής και προσπαθώ να επαναφέρω τα Ζέπελιν στον ουρανό. Έπρεπε να έχω γεννηθεί το 1898 και όχι το 1958. C’est la vie»

Από το Rock Overdose,

Και τον Γιάννη Πιτσάκη