23 χρόνια πριν, ο κόσμος συγκλονίζεται από την
είδηση του θανάτου του Freddie Mercury. Δεν ήταν αστέρας της ροκ
σκηνής, ήταν ένας γαλαξίας που με τη φωνή του έλαμψε για σχεδόν μία εικοσαετία
και με την μοναδική σκηνική του παρουσία, ηγήθηκε των Queen, αποτελώντας
πεμπτουσία του τεράστιου αυτού συγκροτήματος. Μία μέρα πριν χάσει τη μάχη με
την αρρώστια που τον βασάνιζε, ο ο ίδιος επιβεβαίωνε τις φήμες που τον ήθελαν
φορέα του AIDS αλλά και τις έντονες ανησυχίες των χιλιάδων θαυμαστών του, που
έβλεπαν ότι οι δημόσιες εμφανίσεις του είχαν περιοριστεί ιδιαίτερα. Λες και
γνώριζε ότι το τέλος του πλησίαζε… Σύσσωμος ο μουσικός κόσμος υποκλίθηκε στην
ανυπέρβλητη αξία και το ταλέντο του θρυλικού τραγουδιστή, του εξαιρετικού
μουσικού, του κορυφαίου performer. Όλο το χρονικό από τις τελευταίες στιγμές
του Mercury αλλά και τα 45 χρόνια ζωής του, καθώς και τις δηλώσεις μερικών
σπουδαίων καλλιτεχνών γι’ αυτόν.
Πρέπει να ήταν κάπου στην τρίτη ή τετάρτη
δημοτικού (1994-1995) όταν ο φίλος μου ο Oscar, μου έδωσε μία κασέτα με μερικά
κομμάτια των Queen. Αν θυμάμαι καλά ήταν μία κασέτα με επιλογές όπως “Somebody
To Love”, “Crazy Little Thing Called Love”, “Seven Seas Of Rhye” και φυσικά το
αξεπέραστο “Bohemian Rhapsody” το οποίο ακόμα θεωρώ ως το καλύτερο κομμάτι που
έχει γραφτεί στην ιστορία της rock μουσικής. Αυτή ήταν και η πρώτη μου επαφή με
τη ξένη μουσική (εξαιρουμένης της κλασσικής μουσικής). Προφανώς και οι μουσικές
μου γνώσεις ήταν από ανύπαρκτες έως ελάχιστες τότε αλλά δε γινόταν να μη
ξεχωρίσω αυτή την απίστευτη φωνή. Οι απίστευτες εναλλαγές, το “παίξιμο” μέσα
στα τραγούδια, το πάθος… Ναι, αυτή η φωνή είχε κάτι που με μάγεψε από τη πρώτη
στιγμή. Μπορείτε να φανταστείτε τη θλίψη μου όταν έμαθα πως αυτός ο άνθρωπος
δεν ζούσε. Η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι αυτή τη φωνή δεν θα ακουγόταν ποτέ
ξανά ζωντανά ήταν κάτι που πραγματικά με στεναχώρησε πάρα πολύ. Ο Mercury όμως
δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος. Ήταν ένας θρύλος. Ένα υπέρλαμπρο αστέρι που δεν
πρόκειται να σβήσει ποτέ όσα χρόνια και να περάσουν. Ήταν ο απόλυτος performer.
Ήταν η απόλυτη φωνή. Ήταν αξεπέραστος. Βασικά είναι! Είναι ο Freddie.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως με τη σειρά. Ο
Farrokh Bulsara, γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1946 στη Ζανζιβάρη. Οι γονείς
του, Bomi και Jer Bulsara, Ζωροάστρες στο θρήσκευμα, κατάγονταν από τη πόλη
Bulsar, εξ’ ου και το επίθετο. Οι γονείς του μετακόμισαν στη Ζανζιβάρη ώστε ο
πατέρας του να συνεχίσει να δουλεύει ως ταμίας στο Βρετανικό Αποικιακό Γραφείο.
Ο Farrokh είχε και μία μικρότερη αδερφή, την Kashmira.
Το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων το
πέρασε στην Ινδία. Στα εφτά του ξεκίνησε μαθήματα πιάνου. Ένα χρόνο αργότερα
πήγε στο Σχολείο St. Peter’s κοντά στη Βομβάη. Εκεί άρχισε να επηρεάζεται από
την τραγουδίστρια του Bollywood, Lata Mangeshkar. Στα 12 του έφτιαξε το πρώτο
του συγκρότημα τους The Hectic οι οποίοι διασκευάζαμε rock ‘n’ roll καλλιτέχνες
όπως ο Cliff Richard και ο Little Richard. Εκείνη την περίοδο άρχισε να
αποκαλεί τον εαυτό του Freddie.
Στην ηλικία των 17 μαζί με την οικογένεια του,
έφυγαν από τη Ζανζιβάρη για λόγους ασφαλείας καθώς εκείνη τη περίοδο ξέσπασε η
επανάσταση της χώρας στην οποία χιλιάδες Άραβες και Ινδοί σκοτώθηκαν. Η
οικογένεια μετακόμισε σε ένα μικρό σπίτι στο Middlesex της Αγγλίας. Ο Freddie
μπήκε στο Πολυτεχνείο του Isleworth όπου σπούδασε τέχνες. Τελικά πήρε πτυχίο
στις Τέχνες και το Γραφικό Σχεδιασμό από το Ealing Art College και
χρησιμοποίησε αργότερα αυτές τις ικανότητες για να φτιάξει το σήμα των Queen.
Παράλληλα με τις σπουδές του, συμμετείχε σε μερικά συγκροτήματα και πουλούσε
μεταχειρισμένα ρούχα στο Λονδίνο. Δούλευε επίσης και στο αεροδρόμιο του
Heathrow. Γενικά όσοι τον θυμούνται από τότε λένε ότι ήταν ένας ήσυχος και
ντροπαλός νέος που έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική. Το 1969 μπήκε στο
συγκρότημα Ibex που αργότερα μετονομάστηκε Wreckage. Όταν είδε ότι δεν είχαν
κανένα μέλλον μπήκε στους Sour Milk Sea αλλά στις αρχές του 1970 διαλύθηκαν και
αυτοί.
Τον Απρίλιο του 1970 μπήκε στο συγκρότημα
Smile στο οποίο συμμετείχαν οι Brian May (κιθάρα) και Roger Taylor (drums).
Παρά τις επιφυλάξεις των δύο, ο Bulsara διάλεξε το όνομα Queen για το
συγκρότημα. Αργότερα θα δήλωνε: “Ήμουν σίγουρος για
τις gay προεκτάσεις που θα έπαιρνε το θέμα αλλά αυτή ήταν μόνο η μία
όψη.” Την ίδια περίοδο άλλαξε το επίθετο του σε Mercury. Τα υπόλοιπα
είναι απλά ιστορία. Με ηγέτη τον Mercury, οι Queen γνώρισαν τεράστια επιτυχία
σε όλες της γωνιές του κόσμου, παίζοντας μπροστά σε εκατομμύρια κόσμο, δίνοντας
αμέτρητες συναυλίες και σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Όσο περνούσαν τα
χρόνια το συγκρότημα γινόταν όλο και μεγαλύτερο όσο αφορά τις ζωντανές του εμφανίσεις.
Ήταν οι πρώτοι που έπαιξαν σε στάδιο στη λατινική Αμερική, σπάζοντας το ρεκόρ
προσέλευσης κόσμου στο Morumbi Stadium του Sao Paulo το 1981. To 1986 έπαιξαν
πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα μπροστά σε 80.000 κόσμο στη Βουδαπέστη, ένα
από τα μεγαλύτερα κοινά σε συναυλίες της Ανατολικής Ευρώπης. Η τελευταία του
εμφάνιση έγινε στις 9 Αυγούστου 1986 στο Knebworth Park της Αγγλίας μπροστά σε
περίπου 300.000 άτομα.
Οι Queen κυκλοφόρησαν 15 studio δίσκους, οι
οποίοι έγιναν το λιγότερο χρυσοί στο Ην. Βασίλειο με τους περισσότερους να
γίνονται πλατινένιοι. Κυκλοφόρησαν επίσης 62 singles, 6 live δίσκους, 2 EP και
12 συλλογές. Μάλιστα η συλλογή “Greatest Hits” που κυκλοφόρησε το 1981 έμεινε
476 εβδομάδες στα UK Charts, κάνοντας το δίσκο, αυτόν με τις περισσότερες
πωλήσεις όλων των εποχών στο Ην. Βασίλειο. Συνολικά υπολογίζεται ότι οι Queen
έχουν πουλήσει περισσότερα από 300 εκατομμύρια αντίτυπα δίσκων παγκοσμίως.
Περισσότερα για την απίστευτα επιτυχημένη δισκογραφία των Queen μπορείτε να
διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: http://en.wikipedia.org/wiki/Queen_discography
Πίσω στον Freddie μετά από αυτή τη μικρή
παρένθεση για τους Queen. Φωνητικά ο Mercury ήταν βαρύτονος. Η φωνή του
εκτεινόταν σε τέσσερις οκτάβες με χαρακτηριστική άνεση. Η soprano Montserrat
Caballe, με την οποία ο Mercury ηχογράφησε το δίσκο “Barcelona” (1988), δήλωσε
για τη φωνή του: “Η διαφορά του Freddie με σχεδόν όλους τους
άλλους rock stars είναι ότι πουλούσε τη φωνή του. Η
τεχνική του ήταν απίστευτη. Δεν είχε κανένα πρόβλημα με το ρυθμό, η φωνητική
του τοποθέτηση ήταν πολύ καλή και μπορούσε πολύ εύκολα να πηδήσει από τη μία
οκτάβα στην άλλη. Είχε επίσης πολύ εκφραστικότητα. Μπορούσε να είναι γλυκός και
εύθραυστος και από την άλλη γεμάτος ενέργεια και απίστευτα δυναμικός. Μπορούσε
να βρει το κατάλληλο χρωματισμό για κάθε λέξη.” Λέγεται ότι επίσημα
δεν έκανε ποτέ φωνητική εκπαίδευση.
Στιχουργικά είναι υπεύθυνος για μερικές από
τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος όπως “Bohemian Rhapsody”, “Somebody
To Love”, “We Are The Champions” (ποιος άλλος έχει γράψει τέτοιο ύμνο;), “Don’t
Stop Me Now” και πολλά άλλα. Χαρακτηριστικό του είναι ότι έγραφε πολλά
είδη μουσικής. Από rockabilly και progressive rock μέχρι disco και gospel. Σε
μία συνέντευξη του 1986 είχε δηλώσει: “Σιχαίνομαι να κάνω το ίδιο ξανά
και ξανά και ξανά. Θέλω να βλέπω τι γίνεται τώρα στη μουσική, το κινηματογράφο
και το θέατρο και να τα συνδυάζω όλα αυτά.”
Ένας ακόμα τομέας στον οποίο είναι αξεπέραστος
είναι η εμφάνιση του πάνω στη σκηνή. Ήταν χαρακτηριστική η απίστευτη ευκολία με
την οποία χειριζόταν το κοινό. Πάντα υπερβολικός και τρομερά θεατρικός, μάγευε
τον κόσμο. Ο David Bowie, γνωστός και αυτός για τις υπερβολικές του εμφανίσεις,
είχε δηλώσει: “Από όλους τους θεατρικούς rock performers,
ο Freddie το πήγε πιο μακριά… ξεπέρασε τα όρια. Και φυσικά πάντα
θαύμαζα έναν άντρα που φορούσε κολάν. Τον είδα μόλις μία φορά σε συναυλία και
όπως λένε, ήταν σίγουρα κάποιος που μπορούσε να κρατήσει όλο τον κόσμο στην
παλάμη του.” Ο κιθαρίστας των Queen Brian May, είπε: “Μπορούσε
να κάνει ακόμα και το άτομο που βρισκόταν στην πιο μακρινή γωνία να νιώθει συνδεδεμένος
μαζί μας.”
Μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του Mercury,
ήταν αυτή στο Live Aid που έγινε το 1985 μπροστά σε ένα κατάμεστο από 72.000
ανθρώπους Wembley. Αυτή η εμφάνιση έχει ψηφιστεί από πολλούς ως η καλύτερη
συναυλία στην ιστορία της rock μουσικής.
Όσο αφορά την προσωπική του ζωή, γενικά ο
Mercury απέφευγε τη δημοσιότητα. Όσο εκρηκτικός και αν ήταν στη σκηνή τόσο
ντροπαλός και ήσυχος ήταν κάτω από αυτή, ιδιαίτερα όταν βρισκόταν με κόσμο που
δε γνώριζε καλά. Οι συνεντεύξεις που έδωσε είναι ελάχιστες. Μάλιστα μια φορά
είπε: “Όταν είμαι στη σκηνή είμαι εξωστρεφής αλλά είμαι εντελώς
διαφορετικός άνθρωπος.”
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ξεκίνησε τη
σχέση του με την Mary Austin που γνώρισε μέσω του Brian May. Έζησε μαζί της στο
σπίτι του, στο δυτικό Kensington. Λίγα χρόνια αργότερα γνώρισε ένα στέλεχος της
δισκογραφικής εταιρείας Elektra Records πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα το τέλος
της σχέσης του με την Austin με την οποία όμως παρέμειναν στενοί φίλοι. Μάλιστα
πολλές φορές ο Mercury δήλωσε ότι ήταν η μοναδική αληθινή του φίλη. Σε
συνέντευξη του 1985, δήλωσε: “Όλοι οι εραστές μου, με ρωτάνε γιατί δεν
μπορούν να αντικαταστήσουν τη Mary αλλά είναι απλά αδύνατο. Η μόνη
φίλη που έχω είναι η Mary και δεν θέλω κανέναν άλλον. Για εμένα ήταν
ότι πιο κοντινό είχα σε σύζυγο. Για εμένα αυτό που είχαμε ήταν γάμος. Πιστεύαμε
ο ένας στον άλλον και αυτό μου αρκεί.” Μάλιστα έγραψε πολλά τραγούδια
για την Austin με χαρακτηριστικότερο το “Love Of My Life”. Στην διαθήκη του
άφησε πολλά περισσότερα στην Austin παρά στον τότε σύντροφό του Jim Hutton
λέγοντας: “Θα ήσουν η σύζυγος μου και όλα αυτά θα ήταν δικά σου.” Ο
Mercury ήταν επίσης νονός του μεγαλύτερου γιου της Austin, Richard. Στα μέσα
της δεκαετίας του ’80, ο Mercury είχε σχέση με την Αυστριακή ηθοποιό Barbara
Valentin, η οποία εμφανίζεται στο video “It’s A Hard Life”. Το 1985 ξεκίνησε
ακόμα μία μακροχρόνια σχέση με τον κομμωτή Jim Hutton (1949-2010). Ο Hutton, ο
οποίος βρέθηκε θετικός σε test HIV το 1990, ζούσε με τον Mercury τα έξι
τελευταία χρόνια της ζωής του και ήταν δίπλα του όταν πέθανε. Μάλιστα
ισχυρίζεται ότι όταν πέθανε φορούσε τη βέρα που του είχε δώσει. Ο Hutton πέθανε
τη 1η Ιανουαρίου 2010 από καρκίνο.
Σύμφωνα με τον Hutton, ο Mercury διαγνώσθηκε με
AIDS λίγο μετά το Πάσχα του 1987. Εκείνη τη περίοδο σε συνέντευξη ο Mercury
είχε δηλώσει ότι τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά για HIV. Παρά τις διαψεύσεις, ο
βρετανικός Τύπος συνέχισε να ανατυπώνει τις φήμες, οι οποίες άρχισαν να
παίρνουν υπόσταση καθώς η εμφάνιση του Mercury έδειχνε ότι ήταν άρρωστος και οι
Queen είχαν σταματήσει τις περιοδείες. Το 1990 οι φήμες έδιναν και έπαιρναν.
Στις 18 Φεβρουαρίου 1990, ο Mercury, φανερά αδύναμος και εξασθενημένος, έκανε
τη τελευταία του δημόσια εμφάνιση στα 1990 Brit Awards όπου το συγκρότημα
τιμήθηκε με το Βραβείο Συνεισφοράς στη Μουσική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η
εφημερίδες να αναφέρουν ότι είναι σοβαρά άρρωστος.
Ωστόσο οι κοντινοί συνεργάτες και φίλοι του
που ένιωθε ότι μπορεί να τους εμπιστευτεί, συνέχισαν να διαψεύδουν τις φήμες.
Το 1993 ο May, επιβεβαίωσε πως ο Mercury είχε ενημερώσει το συγκρότημα για την
κατάσταση του πολύ νωρίτερα. To Μάιο του 1991 γύρισε το τελευταίο video του για
το κομμάτι “These Are The Days Of Our Lives”.
Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιά, ολοκλήρωσε όλες
τις εργασίες του με τους Queen και αποσύρθηκε στο σπίτι του στο Kensington,
όπου τον επισκεπτόταν πολύ συχνά η Austin. Προς το τέλος της ζωής του, έχασε
την όραση του και η κατάσταση του χειροτέρεψε τόσο πολύ που δεν μπορούσε να
σηκωθεί από το κρεβάτι. Τελικά αποφάσισε να επισπεύσει το αναπόφευκτο και
σταμάτησε να παίρνει τα φάρμακα του παρά μόνο τα παυσίπονα.
Στις 22 Νοεμβρίου 1991, ο Mercury κάλεσε τον
manager των Queen, Jim Beach στο σπίτι του για να ετοιμάσουν μία επίσημη
ανακοίνωση. Την επόμενη μέρα η παρακάτω ανακοίνωση δημοσιεύθηκε στον παγκόσμιο
Τύπο:
“Μετά από την τεράστια έκταση που πήρε το θέμα στο Τύπο
τα τελευταία δύο χρόνια, θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι βγήκα θετικός
στο test για τον ιό HIV και ότι έχω AIDS. Ένιωθα ότι
το σωστό είναι να κρατήσω για μένα αυτές τις πληροφορίες, μέχρι σήμερα για να
προστατεύσω τους γύρω μου. Ωστόσο έφτασε ο καιρός οι φίλοι μου και οι οπαδοί σε
όλο τον κόσμο, να μάθουν την αλήθεια και ελπίζω όλοι να βοηθήσουνε εμένα, τους
γιατρούς και όλους όσους πολεμάνε αυτή την τρομερή αρρώστια. Η προσωπική μου
ζωή, ήταν για μένα πάντα κάτι ιδιαίτερο και είμαι διάσημος για τις λίγες
συνεντεύξεις μου. Παρακαλώ καταλάβετε ότι αυτή η πολιτική θα συνεχίσει.”
Μόλις ένα 24ωρο μετά τη δημοσιοποίηση αυτής
της δήλωσης, ο Mercury άφησε τη τελευταία του πνοή στις 24 Νοεμβρίου 1991, σε
ηλικία 45 ετών στο σπίτι του. Η επίσημη αιτία θανάτου ήταν η βρογχική πνευμονία
που προκλήθηκε από το AIDS. Μέσα σε λίγες ώρες η είδηση του θανάτου του, έκανε
το γύρο του κόσμου.
Η κηδεία του έγινε στις 27 Νοεμβρίου από
Ζωροάστρη ιερέα σε ένα πολύ κλειστό περιβάλλον 35 ατόμων. Παρόντες ήταν τα
υπόλοιπα μέλη των Queen όπως επίσης και ο Elton John. Τελικά αποτεφρώθηκε στο
Kensal Green Cemetary του δυτικού Λονδίνου και λέγεται ότι την τοποθεσία που
βρίσκονται οι στάχτες του, ξέρει μόνο η Austin.
Στην διαθήκη του, άφησε το μεγαλύτερο μέρος
της περιουσίας του, συμπεριλαμβανομένων του σπιτιού και τον δικαιωμάτων των
ηχογραφήσεων στην Austin και τα υπόλοιπα στους γονείς του και την αδερφή του.
Επίσης άφησε 500.000£ στον chef του Joe Fanelli, 500.000£ στον προσωπικό βοηθό
του Peter Freeston, 100.000£ στον οδηγό του Terry Giddings και 500.000£ στον
Jim Hutton. Η Austin, συνεχίζει να ζει στο σπίτι του Mercury μαζί με την
οικογένεια της.
Μετά το θάνατο του, η φήμη του όχι μόνο δε
μειώθηκε αλλά πήρε μυθικές διαστάσεις. Ενδεικτικό είναι το ότι σχεδόν οι μισοί
δίσκοι των Queen που έχουν πωληθεί στις Η.Π.Α., έγιναν μετά το 1991.
Στις 20 Απριλίου 1992 έγινε προς τιμήν του μία
τεράστια συναυλία στο Wembley Stadium με 72.000 θεατές. Τα έσοδα των εισιτηρίων
που εξαντλήθηκαν μέσα σε τρεις ώρες πριν ακόμα ανακοινωθούν άλλα συγκροτήματα, διατέθηκαν
για τη δημιουργία του The Mercury Phoenix Trust ενάντια στο AIDS. Η συναυλία
προβλήθηκε σε 76 χώρες και υπολογίζεται ότι την παρακολούθησαν περισσότεροι από
1 δις άτομα. Αυτή ήταν και η τελευταία συναυλία που έδωσε ο John Deacon ως
μέλος των Queen (έκανε δύο ακόμα εμφανίσεις με τους Brian May, Roger Taylor και
Elton John το 1997).
Στη συναυλία συμμετείχαν τα συγκροτήματα Def
Leppard, Metallica, Extreme, Guns N’ Roses και οι καλλιτέχνες Elton John,
Roger Daltrey (The Who), Tony Iommi (Black Sabbath), David Bowie, George
Michael, Seal, Paul Young, Annie Lennox, Lisa Stansfield, Robert Plant (Led
Zeppelin), Liza Minelli και πολλοί άλλοι. Μέσω δορυφόρου συνδέθηκαν από τη
California και οι U2 για το κομμάτι “Until The End Of The World”.
Στις 25 Νοεμβρίου 1995, έγιναν τα
αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Freddie στο Montreux της Ελβετίας. Το άγαλμα
ύψους 3 μέτρων που σχεδίασε η Irena Sedlecka, αποκάλυψαν ο πατέρας του Freddie
και η Montserrat Caballe, με τους Brian May και Roger Taylor να παρευρίσκονται
στην τελετή. Από το 2003 και μετά, οπαδοί των Queen από όλο τον κόσμο
μαζεύονται το πρώτο σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη για την Ετήσια Ημέρα Μνήμης
του Freddie Mercury.
Ένα αντίγραφο του αγάλματος κοσμεί και την
είσοδο του Dominion Theater στο Λονδίνο από το Μάιο του 2002, όπου παίζεται το
musical “We Will Rock You”.
Θα ήθελα να κλείσω το αφιέρωμα με μία φράση
που είχε πει κάποτε ο τεράστιος Freddie:
“I won’t
be a rock star. I will be a legend – Δεν θα γίνω ένας rock star. Θα γίνω ένας θρύλος”
Και τα κατάφερε.
Παρακάτω μπορείτε να
διαβάσετε τι δήλωσαν μερικοί από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της rock και όχι
μόνο, για τον Freddie Mercury και τους Queen.
Roger Daltrey (The Who):
“Όταν χάσαμε τον Freddie, δεν χάσαμε μόνο μία
εξαιρετική προσωπικότητα, έναν άνθρωπο με εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ, έναν
πραγματικό showman, αλλά πιθανώς χάσαμε τον καλύτερο. Τον καλύτερο
βιρτουόζο τραγουδιστή του rock ‘n’ roll όλων των εποχών.
Μπορούσε να τραγουδήσει τα πάντα σε οποιοδήποτε στυλ. Μπορούσε να αλλάζει το
στυλ του από στίχο σε στίχο, Θεέ μου, αυτό είναι τέχνη. Και ήταν θεσπέσιος σε
αυτό.”
Rob Halford (Judas Priest):
“Λυπήθηκα πάρα πολύ όταν έμαθα ότι πέθανε ο Freddie.
Εξαιρετικός performer, εξαιρετική φωνή και εξαιρετικός μουσικός. Δόξα τω
Θεώ έχουμε τη μουσική για να την ακούμε για πάντα.
Στο iPod μου έχω μόνο όλα τα τραγούδια
των Queen και όλα τα τραγούδια των Judas Priest.
Οι Queen ήταν ένα απίστευτα heavy metal συγκρότημα.
Τους είδα στο Birmingham στη πρώτη τους περιοδεία. Απλά με
συγκλόνισαν.”
Robert Plant (Led Zeppelin):
“Υπάρχουν τόσο λίγοι πίσω από το glamour που τα
καταφέρνουν σαν αληθινοί performers. Είναι πολύ περίεργη κατάσταση να
είσαι ένας επιτυχημένος μουσικός και να μπορείς να το προβάλεις με
αυτοπεποίθηση. Ο Freddie το είχε αυτό και δεν υπάρχουν πολύ άλλοι που
το είχαν.”
Eric Clapton:
“Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μπορούν να κάνουν πράγματα
στη κιθάρα που δεν μπορώ να τα φτάσω. Υπάρχει ένας άνθρωπος που είναι
στους Queen και κάνει πράγματα τα οποία θα μπορούσα να δω μόνο στα
όνειρα μου και το εννοώ αυτό.”
James Hetfield (Metallica):
“Κάποιος μου είπε ότι ίσως έχω τη δυνατότητα να
τραγουδήσω με τους Queen και αμέσως απάντησα: “Μη με ρωτήσεις δεύτερη
φορά. Θα είμαι εκεί!”
Lars Ulrich (Metallica):
“Η χειρότερη μέρα της ζωής μου ήταν όταν η μαμά μου δεν
με άφησε να πάω στη συναυλία των Queen επειδή ήμουν τιμωρία.”
Dave Mustaine (Megadeth):
“Τον παρακολουθούσα και τον είδα να πεθαίνει και ήταν
τόσο επίπονο για μένα γιατί πραγματικά αγαπούσα τον Freddie Mercury.”
Axl Rose
(Guns N’ Roses):
“Εάν δεν είχα τους στίχους του Freddie Mercury όταν
ήμουν παιδί δεν ξέρω που θα ήμουν τώρα. Μου έμαθε όλες τις μορφές της μουσικής.
Μου άνοιξε το μυαλό. Ποτέ δεν είχα μεγαλύτερο δάσκαλο στη ζωή μου.”
John Deacon (Queen):
“Υπάρχει μόνο ένας Freddie, και είναι αδύνατο να
αντικατασταθεί.”
Ozzy Osbourne
“Ο Freddie είναι εξαιρετικός. Σε μια περίοδο
που ένας Θεός ξέρει τι κάνανε όλοι, οι Queen έκαναν μουσική. Υπάρχουν
κάποιοι τραγουδιστές οι οποίοι έχουν εξαιρετική τεχνική και υπάρχουν άλλοι που
έχουν μία ποιότητα και ένα στυλ στη φωνή της. Κάποιο έχουν και τα δύο της
ο Freddie.”
Roger Taylor (Queen):
“Ακούμε συνέχεια για το πόσο καλός showman ήταν
ο Freddie. Κάποιες φορές με εξοργίζει. Όχι, δεν ήταν showman –
ήταν της τεράστιος μουσικός!”
Paul Young:
“Για μένα ο Freddie ήταν ο
απόλυτος performer.”
John Taylor (Duran Duran):
“Δεν υπάρχει μέρα που να μη μου λείπει ο Freddie.”
James LaBrie (Dream Theater):
“Ο Freddie Mercury είναι ο
αγαπημένος μου τραγουδιστής και frontman.”
Lady Gaga:
“Λάτρευα τον Freddie Mercury και της Queen.
Ο Freddie ήταν μοναδικός – μία από της μεγαλύτερες προσωπικότητες της
μουσικής. Δεν ήταν απλά της τραγουδιστής αλλά και της
φανταστικός performer, της άνθρωπος του θεάτρου και κάποιος που συνεχώς
μεταμορφωνόταν. Με λίγα λόγια: μια ιδιοφυία.”
Dave Grohl (Foo Fighters):
“Κάθε συγκρότημα πρέπει να μελετάει την εμφάνιση
των Queen στο Live Aid. Θεωρώ
τον Freddie τον μεγαλύτερο frontman όλων των εποχών.”
Brian May (Queen):
“Ο Freddie πραγματικά είχε την καλύτερη φωνή
στην ιστορία της rock. Δημοσιογράφοι, αναλυτές και ειδικοί έχουν κάνει
εκατοντάδες σχόλιο σε αυτό το θέμα και δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο.”
Annie Lennox:
“Για μένα ο Freddie ήταν ο πιο λαμπρός
εκπρόσωπος της rock σε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν φοβόντουσαν να
ζήσουν τη ζωή τους στο έπακρό. Αυτό δύσκολα θα επαναληφθεί.”
Elton John:
“Ο Freddie Mercury ήταν απίστευτα
καινοτόμος τραγουδιστής και frontman. Ήταν πολύ καλός μου φίλος και ήταν
τιμή μου που τον γνώριζα. Ήταν πολύ αστείος, πολύ ευγενικός και εξαιρετικός
μουσικός. Ένας από τους
καλύτερους frontmen του rock ‘n’ roll. Πολύ απλά ήταν
ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του rock ‘n’ roll τα
τελευταία 20 χρόνια. Θα μου λείψει, όλους ια μας λείψει. Όλοι θα θυμόμαστε ότι
ο Freddie Mercury ήταν κάτι το πολύ ιδιαίτερο.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου