5 Νοε 2015

Τα δέκα χειρότερα πράγματα στο να είσαι κιθαρίστας!



 Αγαπάς τις κιθάρες εξάλλου γι’αυτό βρίσκεσαι σε site και διαβάζεις δισκοκριτικές και νέα, αλλά η αγάπη μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε μίσος, ιδίως αν είσαι κιθαρίστας. Παρακάτω θα δούμε κάποια πράγματα που είναι ικανά να σου χαλάσουν την μέρα και να σε εκνευρίσουν άσχετα αν λατρεύεις την εξάχορδη θεά ή όχι... 






1) Το κόστος:

 Σου αρέσει να ξοδεύεις χρήματα; Αν είσαι κιθαρίστας αναπόφευκτα θα το κάνεις για να έχεις πλήρη τον εξοπλισμό σου, είτε είναι σε πετάλια, ενισχυτές και το πιο βασικό θα διαθέσεις ένα αξιοσέβαστο ποσό για μια άκρως λειτουργική επαγγελματική κιθάρα για να πετύχεις τον σκοπό σου. Όλα αυτά κοστίζουν και χρειάζεται βαθιά το χέρι στην τσέπη.

2) Το αίσθημα κατωτερότητας σε σχέση με άλλους κιθαρίστες:

 Είσαι ο καλύτερος κιθαρίστας στη γειτονιά σου; Λοιπόν νομίζεις πως είσαι, όλο και κάποιος θα βρεθεί που θα παίζει καλύτερα από σένα. Όσο πρακτική και να κάνεις, όσες ώρες και να σπαταλήσεις από τον ελεύθερο χρόνο σου πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο γρήγορος ή τεχνικά πιο άρτιος. Ηρεμία όμως, δε χρειάζεται ούτε να τα παρατήσεις ούτε να κάνεις την κιθάρα σου σαν το εξώφυλλο του “Restless And Wild” των Αccept.

3) Σου έχει ζητηθεί να παίζεις τα ίδια τραγούδια συνεχώς:

 Ξέρεις το “Wonderwall”; Φυσικά και το ξέρεις, όλοι το ξέρουν και όποιος έπιασε κιθάρα για πρώτη φορά στα χέρια του αυτό ξεκίνησε να μαθαίνει ή άκουσε άλλους να το παίζουν. Να είσαι προετοιμασμένος καθώς αρκετές φορές θα σου ζητείται να παίζεις το ίδιο set list ξανά και ξανά και αυτό είναι όντως εκνευριστικό.

4) Εξασκήσε μέχρι να το μισήσεις:

 Κάθε κιθαρίστας αφιερώνει πολλές ώρες εξάσκησης έτσι μαθαίνει τεχνικές, γίνεται καλύτερος, πιο έμπειρος και ολοκληρώνεται. Βέβαια το να μάθεις ένα σόλο ή ένα κομμάτι γενικότερα, θα πρέπει να το ακούσεις χιλιάδες φορές και άλλες τόσες μέχρι να το μάθεις. Εκεί είναι το θέμα, ότι αγαπάς πολύ αρκετές φορές σε καταστρέφει, σου δημιουργεί νεύρα και την επιθυμία να τα παρατήσεις. Μην το κάνεις.

5) Ο καθένας νομίζει πως είναι κιθαρίστας:

 Βρίσκεσαι σε πάρτυ με την κιθάρα σου και την ώρα που παίζεις έρχεται ένας τύπος και σου ζητάει να παίξει, εσύ από ευγένεια τον αφήνεις και ο τύπος παίζει δυο κομμάτια τα μόνα που έχει μάθει και αποσπά το ίδιο χειροκρότημα με εσένα που έχεις αφιερώσει τη μισή ζωή σου στο αντικείμενο. Εύλογα αναρωτιέσαι, θεέ μου γιατί όλοι νομίζουν ότι είναι κιθαρίστες;

6) Ο ατέλειωτος ανταγωνισμός:

 Κάθε κιθαρίστας έστω και κρυφά, έχει έναν ανταγωνισμό απέναντι σε κάποιον άλλο. Αρκετές φορές παρατηρώντας κάποιον ( αντίζηλο) ψάχνεις για λάθη για ελαττώματα, σχολιάζεις την τεχνική τους, έλα αλήθεια είναι παραδέξου το. Βέβαια το ίδιο συμβαίνει όταν βλέπουν και εσένα να παίζεις πράγμα που καταντά εκνευριστικό.

7) Β διαλογής καταστήματα οργάνων:

 Δεν τους νοιάζει αν εσύ γνωρίζεις τα πάντα από κιθάρες ή αν έπαιζες κιθάρα πριν αυτοί καν γεννηθούν ή αν έχεις επιτυχημένη μπάντα βρε αδερφέ. Φυσικά αν παίξεις και σε ένα τέτοιο μαγαζί που δε διαθέτει την ποιότητα του ήχου καθώς είναι άσχετοι με το αντικείμενο εύκολα θα έχεις μια εκνευριστική ώρα εκεί.

8) Δημιουργείς μπάντα:

 Που βρίσκονται οι ντράμερς; Έχει γεμίσει ο κόσμος κιθαρίστες, σκέφτεσαι. Παντού είναι οι ντράμερς και όπως και εσύ προσπαθούν να φτιάξουν την δική τους μπάντα. Δημιουργώντας την μπάντα έχεις άλλα θέματα να λύσεις, όπως ποίος από τους δύο κιθαρίστες θα παίζει τα σόλο, τσακωμοί για τον ήχο και δε συμμαζεύεται, είναι όντως μια κατάσταση για γερά νεύρα.

9) Η ανάγκη για ταχύτητα:

 Mε το πέρασμα των χρόνων, η ταχύτητα στο παίξιμο κιθάρας πήρε μεγάλες διαστάσεις και αυτή η τρέλα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Πολύ απλά σκεφτείτε πως ο BB King μπορεί να κάνει περισσότερα με μια νότα παρά με 1897 το δευτερόλεπτο που κάποιοι πασχίζουν. Ναι είναι αξιοπρόσεκτο να είσαι γρήγορος και να παίζεις παπάδες στην λαϊκή γλώσσα αλλά σκέψου πως όπως ένα γρήγορο αυτοκίνητο ( πόρσε πχ) δεν έχει κάποια χρησιμότητα σε ένα δρόμο πόλης, έτσι και η ταχύτητα δεν είναι το ζητούμενο.

10) Κακές κιθάρες:

 Για κάποιον που επένδυσε ένα μεγάλο ποσό και η κιθάρα βγήκε σκάρτη, είναι χτύπημα κάτω από τη μέση. Δυστυχώς είναι στο πρόγραμμα και αυτό και χρειάζεται προσοχή, όπως επίσης και τα νεύρα που έχεις εκείνη την ώρα παρατηρώντας πως τόσος κόπος και μόχθος δεν απέφεραν τα αποτελέσματα που ήθελες.

Από το Rock Overdose,

Και τον Παναγιώτη Κωνσταντή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου