Ένας χαρισματικός συνθέτης, ένας ταλαντούχος μουσικός και ένας μοναδικός στο είδος του frontman: o Freddie Mercury είχε όλο το πακέτο για να γράψει την υπέρλαμπρη ιστορία του και να χτίσει τη φήμη των Queen. Σαν σήμερα το 1991 έφυγε από τη ζωή, όμως το άστρο του λάμπει ακόμα μέσα από τη μουσική κληρονομιά που άφησε και τη συγκλονιστική φωνή του.
Μια ομάδα επιστημόνων αποφάσισε να ανακαλύψει το λόγο που η φωνή του Freddie Mercury ήταν τόσο ξεχωριστή δημοσίευεσε μια μελέτη στο Logopedics Phoniatrics Vocology, αποκαλύπτοντας μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματα. Η ομάδα απαρτίστηκε από Αυστριακούς, Τσέχους και Σουηδούς ερευνητές οι οποίοι χρησιμοποίησαν έναν τραγουδιστή που μπορούσε να μιμηθεί τη φωνή του Mercury, ονόματι Daniel Zangger-Borch. Ο τραγουδιστής που συμμετείχε στην έρευνα μπόρεσε να αναπαράγει ακόμη και τα distortions που έκανε ο Mercury με τη φωνή του. Οι ερευνητές κατάφεραν να μαγνητοσκοπήσουν τις κινήσεις του λάρυγγα, με πάνω από 4,000 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Παράλληλα είχαν μελετήσει και την ομιλία του Mercury, αναλύοντας τη φωνή του σε φάσεις που δεν τραγουδούσε, τοποθετώντας και το νέο τραγουδιστή σε αντίστοιχες διαδικασίες για να βρουν τα κοινά σημεία στις φωνές τους.
Τα πορίσματα έδειξαν πως ο Mercury ήταν ένας φυσικός βαρύτονος (με τη φωνή του να φτάνει τα 177.3Hz κατά μέσο όρο κατά τη διάρκεια ομιλίας), αλλά τραγουδούσε σαν τενόρος, με εξαιρετικό έλεγχο της παραγωγής της φωνής του και των τεχνικών που ακολουθούσε. Το εύρος του φάνηκε να είναι 37 ημιτόνια, λίγο πάνω από τρεις οκτάβες, το οποίο είναι αρκετά σύνηθες. Αυτό που δεν είναι σύνηθες είναι το γεγονός ότι μπορούσε να αναπαράγει κάτι που λέγεται υπό – αρμονικές συχνότητες. Αυτές προκύπτουν όταν εκτός από τις δονήσεις των φωνητικών χορδών υπάρχουν και δονήσεις από κάποιες ψευδό φωνητικές χορδές, που κανονικά δεν χρησιμοποιούνται στην ομιλία ή στο τραγούδι. Επίσης οι φωνητικές του χορδές πάλλονταν πιο γρήγορα σε σχέση με άλλους τραγουδιστές. Ένα μέσο βιμπράτο πιάνει 5.4Hz 6.9Hz, αλλά τα αποτελέσματα από 240 σημειώσεις που προήλθαν από την ανάλυση 21 ηχογραφήσεων ακαπέλα του Mercury έδειξαν πως εκείνος έφτανε τα 7.04Hz, αγγίζοντας τα όρια ενός φωνητικού σεισμού.
Ο Mercury, εκτός από τις παθολογικές ιδιαιτερότητες, είχε την ικανότητα να μπορεί να ελέγξει όλα τα όργανα του σώματος του, τα οποία επηρέαζαν τη φωνή του και να κάνει συνδυασμούς μεταξύ τους για να τραγουδήσει αυτό που ήθελε και σωστά, παρουσιάζοντας μια τεράστια γκάμα ηχοχρωμάτων.
Τέλος το μάθημα της Βιολογίας για σήμερα.
by jumping fish
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου