Τέσσερα χρόνια μετά το triple-release “Uno”-“Dos”-“Tres” το 2012, οι Green Day -των έντεκα studio albums παρακαλώ- επιστρέφουν με το “Revolution Radio”. Το punk rock trio, κουαρτέτο στα live πλέον με την προσθήκη της κιθάρας του Jason White, των Billy Joe Armstrong, Mike Dirnt και Tre Cool από την California, έρχεται με την ίδια ενέργεια και αλητεία και aggression που είχε 26 χρόνια πριν στο ντεμπούτο τους “39/Smooth” το 1990.
Η συνταγή είναι γνωστή, δοκιμασμένη και πολύ πετυχημένη. Απλό, καθαρόαιμο punk rock songwriting, πιασάρικα refrain έτοιμα να τραγουδηθούν σε γήπεδα και όπως πάντα, ήρεμα μελωδικά ακουστικά περάσματα για να σβήσει η φωτιά ή σε αντίθετο ρόλο να φτιάξει ένα ωραίο περιβάλλον, στιχουργικά και μουσικά, ώστε να ανάψει δυνατότερα. Λαμπρά παραδείγματα αυτών των αλλαγών το πρώτο “Somewhere Now”, που χτίζει το πολύ θυμωμένο “Bang Bang”, το “Outlaws” χτίζοντας το “Bouncing Off The Wall” και το σβήσιμο του ειρωνικότατου “Ordinary World”. Πολύ ζωντανή παραγωγή γενικότερα, με την ταυτότητα της αλητείας του punk rock των Green Day να είναι φανερή σε όλα τα κομμάτια, με λαμπερές κιθάρες και φωνητικά, πολύ χαρακτηριστικό ήχο Precision Bass με πένα όπως πάντα κάνει ο Mike Dirnt, και in your face τεράστια rock τύμπανα.
Στιχουργικά κινείται σε μονοπάτια επανάστασης με μία μεγάλη δόση σαρκασμού στο σύστημα και τον τρόπο ζωής, με κομμάτια όπως το “Still Breathing”, το “Youngblood” και “Too Dumb To Die” να ξεχωρίζουν.
Το “Revolution Radio” είναι ένας κλασσικός δίσκος Green Day. Επιθετικός, οργισμένος και καυστικός, με τραγούδια φτιαγμένα για να παίζονται σε αρένες και γήπεδα, έτοιμα να σου “κολλήσουν” στο μυαλό και να τα τραγουδάς παντού. Κάτι που οι Green Day το πετυχαίνουν 26 χρόνια συνεχόμενα. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Και όπως λέει και ο Billy Joe: “I’m like a punk rocker on labor day… How the hell did I work so hard to perform this way. I’ve never learned to read or write so well. But I can play the guitar until it hurts like hell!”
by rockinathens
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου