"Life is ours, we live it our way" λέει ένας από τους πιο διάσημους στίχους των Metallica. Είναι η φράση που επιβεβαιώνει καλύτερα από κάθε άλλη τόσο την ενσυνείδητη τρέλα του heavy metal, όσο και την απρόβλεπτα τρελή πορεία αυτού του γκρουπ, που 35 χρόνια τώρα συνεχίζει να εκπλήσσει, διαψεύδοντας όσους προβλέπουν κάθε τόσο το άδοξο τέλος της. Ηγετικές φυσιογνωμίες του ιδιώματος που ονομάστηκε thrash metal και χαρακτηρίστηκε από καταιγιστικούς ρυθμούς και μια κάποια αγριάδα, οι Metallica είναι ίσως η πιο δημοφιλής metal μπάντα όλων των εποχών.
Η φυσική συνέχεια αυτού εδώ του κειμένου θα ήταν να αναφέρουμε πόσα εκατομμύρια δίσκους έχουν πουλήσει, όμως η σημασία των Metallica ξεπερνά τους αριθμούς. Η σημασία των Metallica βρίσκεται στους τοίχους που γράφτηκε με μαύρο σπρέι το όνομά τους, στα χιλιάδες παιδιά που άφησαν μακριά μαλλιά εξαιτίας τους, στην εδραίωση του metal ως μια μουσική καθολικής αποδοχής.
Με το νέο τους άλμπουμ, το “Hardwired… to self-destruct”, που κυκλοφορεί επισήμως στις 18/11 με 12 νέα τραγούδια σε 2 cd και επιπλέον ένα (στην deluxe έκδοση) με διασκευές και live εκτελέσεις), έρχονται να αποδείξουν πως το όχημά τους έχει ακόμα βενζίνη. Λογικά, θα τα καταφέρουν. Ας δούμε όμως τους σημαντικότερους σταθμούς τους ως τώρα, τις καλύτερες και τις χειρότερες φάσεις τους, μέσα από 5 χρονολογίες-κλειδιά:
1981 – Όλα ξεκινούν από μια αγγελία που βάζει ο ντράμερ Lars Ulrich σε τοπική εφημερίδα του Los Angeles. Ο ίδιος είναι μόλις 17 ετών. Μια ωραία πρωία, ένας ψηλός τύπος ονόματι James Ηetfield παρουσιάζεται στο κατώφλι του σπιτιού του – και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
1986 – Σκαρφαλώνοντας από το underground στην κορυφή της metal σκηνής, η μπάντα κυκλοφορεί το κατά πολλούς σπουδαιότερο άλμπουμ της “Master of puppets”, που έμελλε να γίνει 6 φορές πλατινένιο. Η χαρά θα κρατήσει λίγο: To Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς, ο μπασίστας Cliff Burton τραυματίζεται θανάσιμα όταν το tour bus του γκρουπ ξεφεύγει από τον έλεγχο του οδηγού. Ήταν μόλις 24 ετών.
1991 – Το ομώνυμο άλμπουμ τους, γνωστό και ως “The Black Album”, σημειώνει πρωτοφανή επιτυχία για metal δίσκο. Έχει βλέπεις μέσα τόσο το εμβληματικό “Enter Sandman, όσο και τη μπαλάντα “Nothing else matters”, που κατακλύζει τα ραδιόφωνα. Η απόφασή τους να ρίξουν σε κάποια κομμάτια τους ρυθμούς τους και να απεκδυθούν το thrash παρελθόν τους, τους μετατρέπει σε παγκόσμιους super stars.
1996 – Και ξαφνικά, κούρεμα! Τα μέλη του γκρουπ κόβουν τα μαλλιά τους και επιστρέφουν με το άλμπουμ “Load”, που ξαφνιάζει τo ακροατήριο, γιατί κινείται από το metal προς το hard rock. «Τη στιγμή που σταματάς να εξερευνείς, απλά κάθεσαι σε μια γωνιά και πεθαίνεις» δήλωνε τότε ο Lars Ulrich, όμως οι φανατικοί του γκρουπ θεώρησαν απλά πως οι Metallica ξεπουλήθηκαν και έγιναν φλώροι.
2004 – Προβλήματα, πολλά προβλήματα. Καθώς ο δεύτερος μπασίστας Jason Newsted εγκαταλείπει το γκρουπ και ο αλκοολικός James Hetfield μπαίνει σε κέντρο αποτοξίνωσης, το ντοκιμαντέρ “Some kind of monster” αποτυπώνει ένα τρομερά δημοφιλές συγκρότημα σε κρίση, με πόρτες να κλείνουν δυνατά λόγω νεύρων και ψυχολόγους να προσπαθούν να σώσουν την κατάσταση.
Με την πάροδο του χρόνου, οι Metallica ξαναπάτησαν στα πόδια τους. Ξεπέρασαν τις εσωτερικές κρίσεις και έκαναν ξανά φοβερές συναυλίες. Την ίδια στιγμή, ακόμα και ο μεγαλύτερος φαν τους είχε πιστέψει πως δύσκολα θα έβγαζαν πάλι σπουδαίο δίσκο – και το “Lulu” σε συνεργασία με τον Lou Reed (2011) δεν βοήθησε ιδιαίτερα τα πράγματα… Να όμως που σήμερα, οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά το “Death Magnetic”, το “Hardwired… to self-destruct” έρχεται με προμηνύματα που κάνουν λόγο για μια μεγαλειώδη επιστροφή. Τα τραγούδια “Hardwired” και “Moth Into Flame” (αν δεν είδες τη live εκτέλεση του δεύτερου στο Tonight Show του Jimmy Fallon κάντο οπωσδήποτε) μαρτυρούν πως το γκρουπ ξαναβρίσκει τις thrash ρίζες του. Και μαζί με αυτές τη νέα γενιά metal ακροατών, που θα γνωρίσει τους Metallica όπως πρέπει.
Κάποτε σε μία τηλεοπτική συνέντευξη, ο James Hetfield είχε πει με γνώθι σ’ αυτόν αλλά και πίστη για το μέλλον του γκρουπ τα εξής λόγια: «To “Master of Puppets” ήταν η κορύφωσή μας με μπασίστα τον Cliff Burton. Τo “Black Album” ήταν ό,τι καλύτερο κάναμε με μπασίστα τον Jason Newsted. Ο καινούργιος μας μπασίστας, ο Robert Trujillo είναι εξαιρετικός – και πιστεύω πως κάποτε θα πιάσουμε και μ’ αυτόν την κορυφή μας»…
Λέτε να τα κατάφεραν;
by blog.public.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου