ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Threshold” - HAMMERFALL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2006
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Charlie Bauerfeind
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Joacim Cans
Κιθάρες – Oscar Dronjak, Stefan Elmgren
Μπάσο – Magnus Rosén
Drums – Anders Johansson
Ένα στοιχείο που έχει χαρακτηρίσει σημαντικά τους HAMMERFALL από το ξεκίνημα της καριέρας τους, στα μέσα των 90’s, μέχρι και σήμερα είναι πως πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, βγάζουν σταθερά πολύ καλές ποιοτικά δουλειές.
Με όπλο τους τη συνέπεια και τις ικανότητές τους λοιπόν, οι Σουηδοί, κυκλοφορούν σαν σήμερα, 10 χρόνια πριν, μια πραγματικά καλή δουλειά, την έκτη τους κατά σειρά, που τιτλοφορείται “Threshold”.
Μέχρι και εκείνη τη χρονική στιγμή τουλάχιστον και οι πέντε δουλειές που είχαν προηγηθεί, χαρακτηρίζονταν από ένα συγκεκριμένο μουσικό στυλ, χωρίς ιδιαίτερες αποκλίσεις, κάτι για το οποίο είχαν επικριθεί αρκετά. Ήταν αρκετοί αυτοί που τους είχαν προσάψει πως ακολουθούσαν μια πεπατημένη, χωρίς κάποια αλλαγή στον ήχο τους σε σημείο που ενδεχομένως να καταντούσαν βαρετοί.
Στο “Threshold” του 2006, δεν είναι πως υπάρχει κάποια φοβερή ανατροπή στα δεδομένα, μια και αν μη τι άλλο το σχήμα δεν απαρνιέται την καθιερωμένη του συνταγή. Και γιατί να το κάνει βέβαια εδώ που τα λέμε; Οι HAMMERFALL γνωρίζουν καλά να προσφέρουν, παραδοσιακό power metal που πατάει γερά στο κλασικό heavy των 80’s, με άκρως μελωδικές συνθέσεις και όμορφα riff και στίχους γύρω από επικές μάχες και ηρωικές νίκες.
Αυτό που φαίνεται να διαφοροποιείται όμως, συγκριτικά με το παρελθόν, είναι μια αύρα πιο heavy και σκοτεινή που βγαίνει προς τα έξω, ενώ το άλμπουμ στο σύνολο του ακούγεται πιο εμπνευσμένο και με περισσότερη φρεσκάδα που φαίνεται τόσο στη σύνθεση και την παραγωγή, όσο και στο εκτελεστικό κομμάτι.
Στις έντεκα συνθέσεις του “Threshold” ξεδιπλώνονται όλες οι αρετές του ήχου της μπάντας, με έναν όμορφο συνδυασμό δύναμης και μελωδίας, βελτιωμένα riff που δε θυμίζουν αντίγραφα παλιότερων. Επιπλέον, οι ταχύτητες των κομματιών ποικίλουν, με αρκετά γρήγορα σαν τα “Natural high”, “Reign of the hammer”, “Shadow empire” και “Genocide”, επικά στο στυλ του “Carved in stone” και πιο mid-tempo σαν τα “Howlin’ with the pack”, “Rebel inside”, “Titan” και “The fire burns forever”, ενώ δε λείπουν και οι μπαλάντες.
Ισχυρότερο όπλο του άλμπουμ, είναι αναμφίβολα οι κιθάρες του, με τις κιθαριστικές γραμμές να είναι άκρως καλαίσθητες και συναρπαστικές. Αυτός είναι και ο λόγος, που όποτε αυτές δεν κυριαρχούν στο τραγούδι, η μουσική γίνεται αυτόματα αρκετά βαρετή. Αυτή είναι η σοβαρότερη ασθένεια που βασανίζει το συγκρότημα και φαίνεται εντονότερα στις μπαλάντες, που είναι ιδιαίτερα αδύναμες και βλάπτουν τη συνολική εικόνα του δίσκου. Κατά τα άλλα η φωνή του Joacim Cans παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένη, παραμένει όμως υπό αμφισβήτηση το αν η εξέλιξή του συμβαδίζει με αυτή των υπολοίπων μελών του συγκροτήματος.
Συνολικά, αν και δεν αποτελεί τον κορυφαίο δίσκο τους, το “Threshold”, είναι αναμφισβήτητα μια καλή, καλύτερη από άλλες, δουλειά των HAMMERFALL, που αποζημιώνει κάθε οπαδό τους και η οποία απέσπασε θετικές κριτικές γενικά, ενώ παρέμεινε στην κορυφή των σουηδικών chart για οκτώ εβδομάδες.
Did you know that:
- Το συγκεκριμένο άλμπουμ, είναι το τελευταίο του συγκροτήματος με τους Stefan Elmgren και Magnus Rosen σε κιθάρα και μπάσο αντίστοιχο, αφού αμφότεροι αποχώρησαν με διαφορά ενός έτους.
Απο το RockHard
Και την Χαρά Νέτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου