Έχουν περάσει 20 χρόνια,όμως ο καιρός του δράκου των PARADISE LOST,δε θα περάσει ποτέ! Draconian Times!

 20 χρόνια πριν, οι Paradise Lost, συνεχίζουν να συγκαταλλέγονται στους λίγους, (πολύ λίγους όμως), που όχι μόνο σώζουν τα προσχήματα για τη metal μουσική, εν μέσω της κρίσης που κυριαρχεί στο είδος, αλλά συνεχίζουν με συνέπεια να κυκλοφορούν εξαιρετικές δουλειές. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1993, είχαν καταπλήξει τα πλήθη με το τεράστιο “Icon” και οι περισσότεροι την ψιλιαζόμασταν την δουλειά, ή τουλάχιστον έτσι θέλαμε να ελπίζουμε, πως η συνέχεια θα έπρεπε να είναι καλή. Πόσοι από εμάς όμως ήμασταν κατάλληλα προετοιμασμένοι για να δεχτούμε για ακόμα μια συνεχόμενη φορά, ένα τέτοιο χτύπημα;

 Διότι το Draconian Times, ήταν ένα ισχυρό χτύπημα, από τα καλύτερα που μας έχει προσφέρει το βρετανικό συγκρότημα στην ιστορία του. Γεμάτο από ιδιαίτερα σαγηνευτικά κομμάτια που όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει, που η παρουσία τους στα setlist των συναυλιών τους είναι απλώς must, το πέμπτο άλμπουμ της μπάντας, μπορεί να προσεγγίστηκε συνθετικά με λιγότερο heavy  τρόπο, συγκριτικά με τον προκάτοχό του, διατήρησε όμως τον metal χαρακτήρα του, ικανοποιώντας τους οπαδούς του γκρουπ, ενώ βρήκε απήχηση και σε ευρύτερο κοινό. Το βαρύ gothic στυλ του “Icon” έχει μετριαστεί, οι προσφιλείς κλασσικές heavy δομές στα τραγούδια διατηρούνται και μαζί ορισμένα doom στοιχεία, πράγματα που επί της ουσίας θα πάψουν να πρωταγωνιστούν για αρκετά χρόνια στις επόμενες κυκλοφορίες των Paradise Lost. Το δίδυμο Holmes – Mackintosh, βρίσκεται σε μεγάλη φορμά και δείχνει τρομερή ικανότητα συνθετικά και στιχουργικά, προσφέρονται ποικιλομόρφα, καλογραμμένα κομμάτια. Αυτά στηρίζονται κατά κύριο λόγο στις κιθάρες απ’ τις οποίες βγαίνουν θυμωμένα heavy riff, μπλεγμένα με μελαγχολικές μελωδείες, αλλά και στα φωνητικά.  Οι ερμηνείες του Nick Holmes, άμεσες και εκφραστικές, όσο ποτέ άλλοτε, κλείνουν μέσα τους όλο το συναίσθημα, ενώ απ’ την άλλη οι μελωδίες από πιάνο, κάνουν το όλο έργο πιο σκοτεινό και σε κάνουν να νιώθεις τις συνθέσεις να σε στοιχειώνουν.

 Η άρτια παραγωγή του, προσδίδει πεντακάθαρο και ογκώδη ήχο, αποτελώντας ακόμη ένα πλεονέκτημα. Ακούγοντας το άλμπουμ, αντιλαμβάνεται κανείς πως κάτι αλλάζει πια, κάτι που θα φανεί παρακάτω, με το συγκρότημα να εξακολουθεί να επηρεάζει αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο από πριν. Αναντίρρητα πάντως, το “Draconian Times”, αποτελεί ένα από τα πιο εμπνευσμένα άλμπουμ της δεκαετίας του ’90 και μέσα απ’ αυτό οι Paradise Lost, ανακηρύσσονται σε σημαντική δύναμη του χώρου καθώς και σε μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες για το ιδίωμα.

Από τη στήλη του Rock Overdose "Σαν Σήμερα"