Μου αρέσει το «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους», γι' αυτό και ξεκαθαρίζω εξαρχής πως το εν λόγω άρθρο έχει σκοπό την αφύπνιση κάποιων και όχι τη στοχοποίηση τους, άσε που για κανέναν λόγο δεν το παίζω ειδήμονας. Να εκφράσω τους προβληματισμούς μου θέλω, προσπαθώντας παράλληλα να κατανοήσω την αιτία για την οποία αρκετά συχνά ο ήχος στις συναυλίες είναι από μέτριος έως κακός.
Αν υπάρχει κάποιος με περισσότερο εμπεριστατωμένη άποψη ευχαρίστως να ακούσουμε τη γνώμη του στα σχόλια στο τέλος του κειμένου. Πρόκειται, άλλωστε, για μια συζήτηση που αφορά όλους τους ενεργούς μουσικόφιλους.
Τις πταίει;
Ας ξεκινήσουμε, όμως, από τα βασικά: Όταν πληρώνεις αντίτιμο για την όποια παρεχόμενη υπηρεσία, τότε ευλόγως περιμένεις και ανάλογη επαγγελματική αντιμετώπιση από τον πάροχο.
Σε μια συναυλία τα στάνταρ που περιμένεις είναι η σωστή τήρηση του χρονοδιαγράμματος, η καλή απόδοση του συγκροτήματος, οι ανθρώπινες συνθήκες και ο καλός ήχος. Και αν τα πρώτα τρία παίζονται κι αυτά κατά καιρούς, ο ήχος είναι το άλφα και το ωμέγα!
Σίγουρα έχουμε όλοι μας παρακολουθήσει συναυλίες με μέτριο ήχο, αλλά αυτός της προηγούμενης Κυριακής στο Gagarin έφτασε στο όριο του επικίνδυνου για την ακουστική ακεραιότητα των παρευρισκόμενων...
Θα μπορέσει να πει κάποιος πως φταίει το εκάστοτε venue. Υπό συνθήκες θα μπορούσε να ισχύει, καθώς η ακουστική του χώρου παίζει σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα και η ποιότητά της μπορεί να επηρεάσει τον ήχο. Αλλά δεν γίνεται να βλέπεις στον ίδιο χώρο Accept με ήχο κρύσταλλο πριν χρόνια και να παρακολουθείς τους Fates Warning πριν λίγες μέρες και να φοβάσαι μήπως κουφαθείς. Μπορεί να φταίει το sound check και να μην πήραν τις σωστές ρυθμίσεις αν δεν έλαβαν υπόψη συγκεκριμένους παράγοντες ή αν πίστεψαν λανθασμένα πως όταν γεμίσει ο χώρος με κόσμο το αποτέλεσμα θα είναι το προσδοκώμενο; Μπορεί να φταίει ο σταθερός εξοπλισμός που χρησιμοποιείται; Πάντα θα επιστρέφουμε, όμως, στο γιατί η Α μπάντα είχε πολύ καλό ήχο ενώ ή Β όχι στο ίδιο μαγαζί.
Public Enemy #1
Όλα τα παραπάνω είναι ικανές συνθήκες για να δημιουργήσουν πρόβλημα αλλά ο νούμερο ένα ύποπτος θα είναι πάντα ο ηχολήπτης!
Είναι ο άνθρωπος που καλείται να βρει τη σωστή ισορροπία του ήχου πριν ξεκινήσει η συναυλία, αλλά και να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματα δημιουργηθούν στην πορεία. Οι συναυλιακοί χώροι πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν ζωντανοί οργανισμοί καθώς διάφορες παράμετροι μπορεί να αλλάξουν κατά τη διάρκεια ενός live. Ο ηχολήπτης πρέπει να έχει ενεργή αντίληψη των πραγμάτων και να είναι ικανός να γύρει την πλάστιγγα υπέρ του συγκροτήματος και των οπαδών ανά πάσα στιγμή και όχι να αφήνει το πρόβλημα να διαιωνίζεται ή με αλχημείες να το κάνει χειρότερο.
Ο σωστός επαγγελματίας θα αναγνωρίσει το πρόβλημα άμεσα και θα το διορθώσει. Κανείς δεν περιμένει ο ήχος να είναι τούμπανο από την πρώτη νότα. Ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, όλοι το περιμένουμε, αλλά κατανοούμε τις δυσκολίες και δίνουμε μια μικρή πίστωση χρόνου πριν αρχίσουμε να γκρινιάζουμε στον διπλανό μας. Συνήθως τα όποια προβλήματα λύνονται στα πρώτα δύο τραγούδια. Αν συνεχίζουν να υφίστανται στο τρίτο, τότε καταλαβαίνουμε πως υπάρχει ένα γενικότερο θέμα και αρχίζουμε να νιώθουμε σαν τους χριστιανούς πριν βγουν στην αρένα με τα λιοντάρια.
Salute The Solution
Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ αναφορικά με το οικονομικό well being των συγκροτημάτων. Το κατανοώ. Οι περικοπές είναι απαραίτητες. Το road crew έχει συρρικνωθεί και γενικά το «όσοι λιγότεροι, τόσο καλύτερα για την τσέπη μας» είναι πλέον δεδομένο. Δυστυχώς, κάποιοι θεωρούν και τον ηχολήπτη περιττό έξοδο -συγκεκριμένα στη χώρα μας ίσως και λόγω μεγαλύτερων μεταφορικών εξόδων-, οπότε όλοι (μπάντες, κόσμος, διοργανωτές) εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στον μόνιμο ηχολήπτη του χώρου ή αυτόν που θα προσλάβουν για την περίσταση. Αν, όμως, ο εν λόγω δεν έχει επαφή με το συγκρότημα ή δεν είναι σωστά καταρτισμένος τι γίνεται; Των Fates Warning το κάγκελο γίνεται...
Η λύση είναι, λοιπόν, ένας σωστά καταρτισμένος μόνιμος ηχολήπτης σε κάθε μαγαζί και αν φέρνει τον δικό της η μπάντα έχει καλώς. Να βάλουν κάποιοι το χέρι στην τσέπη και να τους στείλουν σε σεμινάρια στο εξωτερικό. Αν υπάρχουν θέματα στην ακουστική του χώρου να ρίξουν και εκεί λεφτά και να τη βελτιώσουν. Η σωστή αντιμετώπιση του «πελάτη» που πληρώνει για να παρακολουθήσει ένα δρώμενο δείχνει ήθος, πολιτισμό και παιδεία και δυστυχώς τείνω να αποδεχτώ πως μας αντιμετωπίζουν σαν «ούγκαλους μαλλιάδες» που το μόνο που μας νοιάζει είναι να πάμε σε μια συναυλία, να μεθύσουμε και να χτυπηθούμε χωρίς να μας πολυενδιαφέρει το τι ακούγεται από τη σκηνή.
Και αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε το ακόμα χειρότερο σενάριο είναι να μην τους ενδιαφέρει γιατί έχει δημιουργηθεί καρτέλ. Δηλαδή, αφού δεν έχει κάπου αλλού να πάει κάποιος να κάνει τη συναυλία, αναγκαστικά θα έρθει σε μένα, οπότε...
Τι μέλλει γενέσθαι
Οι οπαδοί από τη μεριά τους δεν έχουν πολλά περιθώρια αντίδρασης. Τι δηλαδή θα μπορούσαν να κάνουν; Μποϊκοτάζ; Δεν πρόκειται να συμβεί. Να προπηλακίζουμε και να τραμπουκίζουμε τους διοργανωτές; Μπα, μακριά από εμάς τέτοιες συμπεριφορές. Τότε τι; Το να κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια είναι λύση;
Σε πρώτη φάση ας έρθει η συνειδητοποίηση πως ο γιαλός δεν είναι στραβός, αλλά στραβά αρμενίζουν κάποιοι. Σε δεύτερη φάση, ας γίνει ένας ανοιχτός διάλογος με όλους. Το θέμα δεν είναι να φτάσει το πρόβλημα στα σωστά αυτιά. Είμαι σίγουρος πως το γνωρίζουν όσοι πρέπει να το γνωρίζουν. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν όμως και αυτοί (αλλά και όσοι κάνουν τα στραβά μάτια) είναι πως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο κόσμος είναι συνειδητοποιημένος, έχει άποψη (πολλοί έχουμε παρακολουθήσει συναυλίες στο εξωτερικό και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες) και οι υπηρεσίες που μας παρέχονται θα πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας και όχι άρπα-κόλλα για να βγει το μεροκάματο. Πρέπει, λοιπόν, να ασκηθούν ξεκάθαρα πιέσεις από κάθε εμπλεκόμενο με το όλο θέμα «συναυλία στην Ελλάδα» προς τη βελτίωση των συνθηκών.
Δεν θέλω να ξαναζήσω το φαινόμενο βγαίνοντας από live να βλέπω ανθρώπους να φοβούνται μήπως κουφάθηκαν, αντί να συζητάνε για το πόσο φοβερή (ή όχι) ήταν η συναυλία που μόλις παρακολούθησαν. Νομίζω πως έχουμε φτάσει -αν όχι ξεπεράσει- το σημείο που κάτι πρέπει επιτέλους να αλλάξει σε αυτόν τον τομέα. Μέχρι τότε βέβαια, ας μάθουμε καλού κακού και τη νοηματική. Μπορεί να μας χρειαστεί...
by rocking.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου