Το ξεκίνημα του 1986, βρίσκει τους τιτάνες της heavy metal Iron Maiden, να βρίσκονται στο αποκορύφωμα της καριέρας τους, στην κορυφή της metal σκηνής και από εκεί απλά να απολαμβάνουν την πρωτιά τους. Έχει προηγηθεί μια επική περιοδεία, το “World Slavery Tour”, που έχει σαρώσει τα πάντα στο πέρασμα της και κατά την οποία τα μέλη της μπάντας εκτός από την αποθέωση, έχουν γνωρίσει και την εξόντωση. Ο Dickinson μάλιστα, είχε φτάσει στα όρια του και αναρωτιόταν για το αν θα έπρεπε να εγκαταλείψει τη μουσική, κυρίως για το καλό της ψυχικής του υγείας.
Μετά από ένα αναγκαίο διάλειμμα, έρχεται η επιστροφή στο στούντιο για τη δημιουργία ενός ακόμα τεράστιου όπως αποδείχθηκε δίσκου, του Somewhere in Time. Περί επαναπαύσεως λόγος ουδείς, αφού οι λέξεις επιτυχία και ποιότητα συμβαδίζουν σταθερά μαζί τους. Αυτή τη φορά, οι Βρετανοί αποφασίζουν να εξερευνήσουν νέα μουσικά εδάφη και να αλλάξουν μουσικό προσανατολισμό. Χρησιμοποιούν τα πιο εξελιγμένα στούντιο της εποχής προσπαθώντας να αγγίξουν την τελειότητα στον ήχο τους. Βασική διαφορά σε σχέση με πριν είναι η χρήση συνθεσάιζερ μπάσου και κιθάρας με τα οποία γεμίζουν περισσότερο τον ήχο τους. Σύμφωνα με τον Harris, πρόκειται για ό,τι πιο σύνθετο και περίπλοκο είχε κάνει ποτέ το συγκρότημα ως τότε.
Βασικό θέμα του δίσκου, είναι η έννοια του χώρου και πρωτίστως αυτή του χρόνου, κάτι που φαίνεται και στους στίχους αλλά και στο χαρακτηριστικό εξώφυλλο με τον άκρως φουτουριστικό Eddie. Στη σύνθεση των κομματιών ο Dickinson αυτή τη φορά δε συμμετείχε, κάτι που έχει χαρακτηρίσει ως συνειδητή αντίδραση αφού αφενός είχε άλλο όραμα για τη μπάντα, θεωρώντας πως έπρεπε να δημιουργήσουν κάτι ανάλογο του “Physical Graffiti” ή του “Led Zeppelin IV”, αφετέρου όμως δεν τα είχε καλά με τον εαυτό του, όπως έχει δηλώσει.
Ο χαρακτηριστικός ήχος των Maiden, παρά τις όποιες αλλαγές, είναι παρόν, οι μελωδίες βομβαρδίζουν από παντού, τα riff αιχμαλωτίζουν, ο ρυθμός είναι ξεσηκωτικός και τα κομμάτια σφηνώνουν στο μυαλό. Παρ όλα αυτά δεν έλλειψαν και κάποιοι που τους ξένισε ο συγκεκριμένος μουσικός πειραματισμός κάνοντας λόγο για εμπορική στροφή. Οι πωλήσεις από την άλλη δικαίωσαν απόλυτα τις επιλογές της μπάντας, αφού συνέχισαν να κινούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα, φτάνοντας στην Αμερική μόνο, το ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Το “Somewhere in Time” είναι ένα ακόμη διαμάντι της συλλογής των Iron Maiden και εμείς που χαιρόμαστε την αξία τους, αισθανόμαστε απλά πλούσιοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου