Ο Sir George Martin πέρα από τους Beatles

 Στους επικήδειους που διαβάσαμε τις τελευταίες ώρες, οι λέξεις “the fifth Beatle” προηγούνταν πάντα του ονόματος του Sir George Martin. Φυσικά, ο Sir George ο οποίος πέθανε χθες σε ηλικία 90 ετών, ήταν αυτός που πήρε από το χέρι τους άβγαλτους νεαρούς από το Λίβερπουλ και τους δίδαξε τα μυστικά της μαγείας του στούντιο βοηθώντας τους να εξερευνήσουν τις δυνατότητες της pop και να την οδηγήσουν στην ενηλικίωση της.

 Ήταν, λοιπόν, ο πέμπτος Beatle και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Το όνομα του, ωστόσο, συνδέθηκε τόσο πολύ με αυτό των Σκαθαριών που μερικές φορές ξεχνάμε ότι δεν είχαν την αποκλειστικότητα. Ο George Martin δούλεψε και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας την παραγωγή των album ή των singles τους. Μερικά από αυτά θα τα δούμε παρακάτω. Δε θα συμπεριλάβουμε ωστόσο σε αυτή τη λίστα το πιο πετυχημένο single όλων των εποχών, το οποίο δεν είναι άλλο από το Candle In The Wind 1997 το οποίο τραγούδησε ο Elton John στην κηδεία της πριγκίπισσας Diana και πούλησε 33 εκατομμύρια αντίτυπα. Και δεν θα το συμπεριλάβουμε γιατί είναι άθλιο.

Gerry & The Pacemakers-Ferry Cross The Mersey (1965)

 Πριν γνωρίσει τους Beatles, ο George Martin ήταν παραγωγός παλαιάς κοπής και δεν είχε ανακατευτεί με τον κόσμο του rock ‘n’ roll. Ακόμα και τους ίδιους τους Beatles τους αντιμετώπισε αρχικά με σκεπτικισμό μέχρι που κατάλαβε ποιο ήταν το μέλλον. Έτσι, συνεργάστηκε και με άλλα συγκροτήματα του Liverpool, που έγιναν η εμπροσθοφυλακή της British Invasion στην Αμερική, όπως για παράδειγμα το συγκρότημα του Gerry Marsden. Το Ferry Cross The Mersey είναι ένας ύμνος στο μεγάλο λιμάνι της Βόρειας Αγγλίας και ανέβηκε στο top 10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Shirley Bassey-Goldfinger (1965)

 Στο πιο κλασικό τραγούδι των ταινιών του James Bond, ο George Martin είχε το ρόλο του παραγωγού ως έμπιστος συνεργάτης και ασφαλιστική δικλείδα της Shirley Bassey. Στην πραγματικότητα ήταν ο συνθέτης του, ο John Barry, ο οποίος είχε τον πρώτο λόγο στην ηχογράφηση. Έστω και έτσι, η εμφάνιση του στα credits ήταν άλλη μια χρυσή σελίδα στο τεράστιο βιογραφικό του.

Gerry & The Pacemakers-You’ll Never Walk Alone (1965)

 Το standard των Rodgers & Hammerstein τραγουδήθηκε από τις μεγαλύτερες φωνές της μουσικής, από τη Judy Garland και τον Frank Sinatra μέχρι τον Elvis Presley και τη Barbra Streisand. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 υιοθετήθηκε από τους οπαδούς της Liverpool και έγινε ο πιο γνωστός ποδοσφαιρικός ύμνος του πλανήτη. Λίγο αργότερα, οι Gerry & The Pacemakers αποφάσισαν να το ηχογραφήσουν ως ένα άλλο φόρο τιμής στην πόλη και την ομάδα της.

Cilla Black-Alfie (1966)

 Ο Burt Bacharach, ο συνθέτης του τραγουδιού, πέταξε στο Λονδίνο για να επιβλέψει την ηχογράφηση που έγινε στα Abbey Road Studios. Μαζί με τον George Martin αποφάσισαν ότι μια ορχήστρα 48 ατόμων ήταν απαραίτητη και έβγαλαν το λάδι της Cilla Black, η οποία χρειάστηκε από 20 έως 30 προσπάθειες, ανάλογα με το ποια μαρτυρία πιστεύει ο καθένας, για να ηχογραφήσει το τραγούδι όπως το ήθελε ο Bacharach.

Mahavishnu Orchestra-Apocalypse (1974)

 Το jazz rock fusion του συγκροτήματος του John McLaughlin συναντά τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου και ο George Martin, ο οποίος ήξερε καλά και από rock και από ορχήστρες, ανέλαβε να ταιριάξει τα φαινομενικά αταίριαστα. Το αποτέλεσμα ήταν ένας καλλιτεχνικός θρίαμβος τον οποίο ο Martin θεωρούσε πάντα μια από τις καλύτερες δουλειές που έκανε.

Jeff Beck-Blow By Blow (1975)

 Στον πρώτο instrumental δίσκο της καριέρας του, ο Jeff Beck έχει τη βοήθεια του Stevie Wonder και, ακόμα περισσότερο, του George Martin. Με τα κατορθώματα των Mahavishnu Orchestra να είναι ακόμα νωπά, ο Martin διευκολύνει με την παραγωγή και τις ενορχηστρώσεις του τον σπουδαίο κιθαρίστα να εξερευνήσει ακόμα περισσότερο τα αυτοσχεδιαστικά χωράφια του fusion.

Jimmy Webb-El Mirage (1977)

 Ο Jimmy Webb είναι ο συνθέτης κλασικών τραγουδιών όπως το By The Time I Get To Phoenix και το MacArthur Park. Στον έκτο προσωπικό δίσκο του αποφάσισε να κυνηγήσει τη μεγάλη επιτυχία ως performer και γι’ αυτό στράφηκε στον George Martin για να κάνει την παραγωγή και τις ενορχηστρώσεις. Το El Mirage περιείχε το The Highwayman, το οποίο αργότερα έδωσε το όνομα του και το πρώτο hit στο super group των Johnny Cash, Willie Nelson, Waylon Jennings και Kris Kristofferson, αλλά δεν γνώρισε επιτυχία.

Cheap Trick-All Shook Up (1980)

 Αμέσως μετά τους εμπορικούς θριάμβους του At Budokan και του Dream Police, οι Cheap Trick αποφάσισαν να πειραματιστούν με τον power pop ήχο τους. Άλλαξαν παραγωγό και για το All Shook Up προσέλαβαν τον George Martin για να βοηθήσει στη νέα κατεύθυνση τους. Ήταν ένας καλός δίσκος με μπόλικες έμμεσες και άμεσες μπιτλικές αναφορές αλλά δεν αποδείχθηκε τόσο πετυχημένος όσο οι προηγούμενοι τους.

UFO-No Place To Run (1980)

 Ο George Martin δοκίμασε πολλά πράγματα στην καριέρα του. Ούτε το hard rock του ξέφυγε αν και πέτυχε τους UFO σε μια δύσκολη μεταβατική περίοδο. Το No Place To Run ήταν ο πρώτος δίσκος τους μετά την αποχώρηση του Michael Schenker και σηματοδότησε την αρχή της παρακμής τους. Επρόκειτο για μια από τις περιπτώσεις στις οποίες η pop αντίληψη του Martin περισσότερο κακό παρά καλό έκανε στον καλλιτέχνη με τον οποίο συνεργάστηκε.

Ultravox-Quartet (1982)

 Δεν είναι βέβαιο ότι ο μεγάλος παραγωγός θα έμπαινε στο στούντιο με αυτούς τους πανάξιους εκπροσώπους των new romantics αν δεν τον πίεζε η κόρη του η οποία ήταν φανατική οπαδός τους. Εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκαν όλοι καθώς το Quartet μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος δίσκος των Ultravox -αυτή η εποχή ήταν ήδη πίσω τους- αλλά ήταν σίγουρα ευπρεπής και έγινε η πιο πετυχημένη δουλειά τους στις ΗΠΑ.

by rockyourlife