Όταν ο καλλιτέχνης «βλέπει» τη μουσική

 Η Christina Eve είναι μία λίγο διαφορετική ζωγράφος. Και αυτό γιατί «πάσχει» από συναισθησία και μπορεί να «βλέπει» τους ήχους.

Με τον όρο συναισθησία περιγράφεται η νευρολογική ανάμιξη των αισθήσεων και συναντάται σε κάποια από τις μορφές της σε 1 στους 2000 ανθρώπους. Στην πιο συνηθισμένη μορφή της, επιτρέπει στους ανθρώπους να βλέπουν αριθμούς ή γράμματα με συγκεκριμένο χρώμα. Η συναισθησία παρουσιάζεται αρκετές φορές ως σύμπτωμα του αυτισμού και του συνδρόμου Άσπεργκερ, σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζεται ως αποτέλεσμα χρήσης παραισθησιογόνων ψυχοενεργών ουσιών, όμως υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι «πάσχουν» από συναισθησία χωρίς να ανήκουν σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες, ενώ φαίνεται πως και η κληρονομικότητα παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της.

Η Christina Eve δεν είναι η πρώτη καλλιτέχνις που εμφανίζει το χαρακτηριστικό της συναισθησίας, καθώς ο μεγάλος Ρώσος ζωγράφος, Wassily Kandinsky, έγινε γνωστός για την συναισθητική του αφηρημένη τέχνη, αν και δεν είναι επιβεβαιωμένο πως ήταν συναισθητικός. Είναι, όμως, η πρώτη που ξεκίνησε τη ζωγραφική με αποκλειστικό στόχο την απεικόνιση της συναισθησίας της και δεν τη χρησιμοποίησε απλώς ως μέσο.

Όπως δηλώνει η ίδια: “Όταν ακούω έναν ήχο, την ίδια στιγμή βλέπω ένα χρώμα και ακτίνες φωτός. Έχω συναισθησία, μία νευρολογική κατάσταση, η οποία συνδέει την ακοή μου με την αίσθηση της όρασης. Όταν συνειδητοποίησα πως είμαι από τους λίγους ανθρώπους που μπορούν να δουν κυριολεκτικά τη μαγεία του ήχου, αποφάσισα να ξεκινήσω να «ζωγραφίζω» τραγούδια, ώστε να επιτρέψω και στους υπόλοιπους να ζήσουν την εμπειρία της οπτικής μαγείας της μουσικής.

Η δημιουργία αυτών των έργων έχει λειτουργήσει θεραπευτικά πολλές φορές σε περιπτώσεις που αντιμετώπιζα θλίψη, άγχος ή κατάθλιψη. Η τέχνη μου, μου επιτρέπει να εκφράζω τον πόνο, αλλά και την ομορφιά. Επίσης, μου υπενθυμίζει πως μπορώ να παράγω και να μοιράζομαι λάμψη, ακόμα και εν μέσω απελπισίας.

Μερικές φορές δεν δημιουργώ αποκλειστικά έργα με εκφάνσεις της συναισθησίας μου, όμως υπάρχουν πάντα στοιχεία απ’ αυτή. Έτσι, αν θέλω να δημιουργήσω ένα αφηρημένο έργο που αποπνέει θλίψη, ακούω μουσική που περιέχει τα χρώματα που χρειάζομαι για το συγκεκριμένο συναίσθημα. Αν για παράδειγμα ζωγραφίζω ένα δέντρο, οτιδήποτε ακούσω θα το διοχετεύσω κατευθείαν στο έργο με τη μορφή φύλλων.

Κατά κύριο λόγο χρησιμοποιώ μελάνι, το οποίο επεξεργάζομαι με αέρα, με τη βαρύτητα ή με πινέλα, προσπαθώντας πάντα να παραστήσω την αυθόρμητη ρευστότητα που έχει η εικόνα του ήχου…”

‘I Love You and I Will Die For You’

εμπνευσμένο από το ‘Bloodflood Pt. II’ των alt-J

‘Peacebone’

εμπνευσμένο από το ‘Peacebone’ των Animal Collective

‘Spectrolite’

εμπνευσμένο από το ‘Spectrolite’ του Bayonne

‘Lovely Day’

εμπνευσμένο από το ‘Lovely Day’ των alt-J

‘So Far From Saving’

εμπνευσμένο από το 33 «GOD» των Bon Iver

‘Sleeplessly Embracing’

εμπνευσμένο από το ‘Hunger of the Pine’ των alt-J

‘Being Alone’

εμπνευσμένο από το ‘Being Alone’ των Love On A Real Train

‘Hold Back the Curse of the Light’

εμπνευσμένο από το ‘Passage’ των Exitmusic

‘We Can Get It Back’

εμπνευσμένο από το ‘In No Time’ των Mutemath

‘Weightless’

εμπνευσμένο από το ‘Weightless Part 1’ των Marconi Union

Περισσότερα για την Christina Eve και το έργο της. στην προσωπική της ιστοσελίδα.

by straightonmusic