Η ιστορία πίσω από το Laléna των Deep Purple.

 Δεν είναι λίγες οι φορές, που ένα τραγούδι παίρνει άλλη μορφή και μπαίνει στο κόσμο του κλασικού, μέσα από μια διασκευή. Αλλά, συνεχίζει να κουβαλά μια ιστορία μέσα του. Και δεν είναι και λίγες φορές που αυτή η ιστορία είναι απλά κρυμμένη σε κάποιο όνομα, σαν σύμβολο, που πρέπει να αποκωδικοποιήσεις, εμπεριέχει πολλές πληροφορίες.

 Το Laléna είναι ένα από αυτά τα τραγούδια. Αν και πρώτη μου επαφή ήταν από μια διασκευή, των Deep Purple, από το ομώνυμο άλμπουμ του 1969, όμως είχε ήδη γνωρίσει επιτυχία και με την εκτέλεση του δημιουργού, του Donovan έναν χρόνο νωρίτερα. Απλά θεωρώ την εκτέλεση των Hard Rockers, πιο μεγαλοπρεπή και είναι αυτή που έμεινε αμετάβλητη και το ίδιο ζωντανή μέσα από τον χρόνο.

 Το τραγούδι πρώτη φορά κυκλοφόρησε μέσα από το άλμπουμ The Hurdy Gurdy Man του Donovan, την άνοιξη του 1968 και σαν σινγκλ το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Η Laléna δεν είναι άλλη από την Lotte Lenya, τραγουδίστρια, ηθοποιός και δραματική αφηγήτρια. Η Karoline Wilhelmine Charlotte Blamauer, όπως είναι πλήρες το όνομα της, ήταν σύζυγος του Kurt Weill και πρωταγωνίστρια σε πολλά από τα έργα του. Το ντεμπούτο της έγινε στην The Threepenny Opera των Bertolt Brecht και Kurt Weill, το δίδυμο των οποίων οι συνθέσεις έδωσαν έμπνευση σε πολλές ροκ μπάντες για κλασικές πλέον διασκευές . Αυτό το έργο στάθηκε και η έμπνευση για τον Donovan. Και συγκεκριμένα, από τον ρόλο της, την Jenny Diver.

 Η γοητεία που άσκησε ο ρόλος της πόρνης στον δημιουργό του τραγουδιού, είχε βάση στην πολλαπλότητα της γυναικείας φύσης και την ανάγκη της να παίρνει διαφόρους ρόλους από την ανάγκη επιβίωσης. Ο ίδιος λέει πως έχει συναντήσει τους πιο πολλούς και αυτούς ερμηνεύει και η Αυστριακή τραγουδίστρια και ηθοποιός. Πρώτη φορά που άκουσε γι αυτήν ήταν μέσα από την βερσιόν της όπερας από τον Bobby Darin και το τραγούδι "Mack The Knife"

 Ουσιαστικά είναι ύμνος για την γυναίκα γενικά..... 'That's your lot in life, Lalena/Can't blame ya, Lalena.' και οι στίχοι αυτοί απλά επιβεβαιώνουν την κατανόηση προς την φύση της.

Από το Rock Overdose,

Και τον Jacek Maniakowski