Σαν σήμερα: 32 χρόνια πριν, ξεκίνησε η ηχογράφηση του “Kill ’Em All” των METALLICA!

 Ααααααχχχ! Το θυμάμαι σαν χθες. Έκτη δημοτικού, ημερήσια στη Σκοτίνα. Είχα ένα μικρό κασετοφωνάκι και σε κασέτα το “Kill ’Em All”. Δεν ήταν δυνατό. Ίσα που ακουγόταν στα δυο μέτρα απόσταση, από εκεί και πέρα τα τζιτζίκια. Ήταν η εποχή της αθωότητας, που είχα νεύρα για να έχω νεύρα. Μετά ήρθε η εφηβεία και ξεκαύλωνα με το black album και μερικά ακόμη album.

 Ακουγόταν το “Hit The Lights” και γουστάραμε παρέα. Νιώθαμε πως κάτι κάναμε, κάτι ιδιαίτερο. Λίγα χρόνια πιο πριν, αυτό το ιδιαίτερο είχε ξεκινήσει να ηχογραφείτε. Θεωρείτε το πρώτο thrash album που έχει ηχογραφηθεί. Και ήταν σκληρό, πρωτόγονο και επιθετικό. Πήρε το punk attitude και το μπόλιασε με τσιτωμένες κιθάρες και riff ξυράφια. Οι ίδιοι οι Metallica δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τι έκαναν τότε, η ιστορία όμως απέδειξε πως μέσα από το τίποτα δημιουργείτε η ιστορία.

 Ο τίτλος του album ήθελαν να είναι “Metal up your ass”, αλλά η υπεύθυνη εταιρεία για τη διανομή, Megaforce, κώλωσε, και αναγκάστηκαν να τον αλλάξουν. Η ιστορία, ή μύθος, λέει πως του Cliff Burton δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα. «Aw man! Fuck ‘em! Fuck those fuckers! Just kill ‘em. Kill ‘em all.» Και εγένετο ο τίτλος.

 Εφτά από τα δέκα τραγούδια βρίσκονταν στο demo “No Life Till Leather” και το οποίο ηχογραφήθηκε όταν ο Mustaine ήταν μαζί τους. Έπειτα τον στείλανε, πήρανε τον Hammet και ηχογράφησαν τα άλλα τρία κομμάτια, “Whiplash”, “No Remorse”, και το διαολεμένο solo του Burton με το μπάσο, “Anesthesia (Pulling Teeth)”. Επιπλέον άλλαξαν το τίτλο του “Mechanix” σε “TheFour Horsemen” και αντικατέστησαν τους στίχους του Mustaine, που ήταν για ένα καυλωμένο μηχανικό, με αυτές τις Βιβλικής Αποκάλυψης.

 Αρχικά ο Hammet ήρθε αντιμέτωπος με τον μάνατζερ της μπάντας, Jonny Zazula, ο οποίος ήθελε απλώς να παίξει τα leads του Mustaine. Αντέδρασε όμως και κατέληξαν στο ότι τα solo θα ξεκινούσαν με του Mustaine και θα κατέληγαν σε δικά του. «Σαν ένας εικοσάχρονος σε αυτή τη θέση, δεν θέλεις να ταράξεις τα νερά πολύ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ήμουν το νέο παιδί στη πόλη. Τους είπα, ok, και ότι άλλαξα ήταν για το καλύτερο και άρεσε σε όλους» είπε στο Birth School Metallica Death.

 Οι Metallica μπήκαν στο στούντιο στις 10/5 του 1983, έτοιμοι, προβαρισμένοι και γνωρίζοντας πως ήθελαν τον ήχο τους. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως κάτι παρόμοιο δεν είχε ξαναγίνει. Τόσο ο παραγωγός Paul Curcio, όσο και ο μηχανικός Chris Bubacz, έμπειροι και οι δύο στη δουλειά τους, ετοίμασαν τα μηχανήματα όπως τα έκαναν πάντα για μία συνηθισμένη rock μπάντα. Όταν είδαν όμως πόσο ψηλά έφτανε ο ήχος και το ότι η ηχογράφηση έβγαινε υπέρ-παραμορφωμένη, αποφάσισαν να ρίξουν κάτω τα levels.  

 O Zazula όμως δεν ήταν ικανοποιημένος με το τελικό μιξάρισμα. Ένιωθε πως τα drums ήταν πολύ δυνατά (χμμμ!) και δεν ακούγονταν οι κιθάρες όπως θα ήθελε. Οπότε και ο παραγωγός ανέβασε τις κιθάρες και έριξε τον ήχο των drums. «Ακόμη απογοητεύομαι όταν το ακούω, έστω και μετά από τόσα χρόνια. Αλλά, με βάση τις συνθήκες, όλα δούλεψαν καλά.»

 Έπειτα από σαράντα πέντε ημέρες το album είχε ολοκληρωθεί και ο κόσμος το υποδέχθηκε με ολοκληρωτική αδιαφορία. Βέβαια, αρχικά τυπώθηκαν μόνο 1500 κόπιες. Ο μάνατζερ, ο οποίος δεν ήταν και κάνα πλούσιο παλικάρι, επένδυσε περισσότερο σε αυτό και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για την προώθηση του album. Άλλωστε ήταν ένα πρωτόγνωρο άκουσμα και κάθε τι καινούριο ο κόσμος το αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό. Η ιστορία όμως απέδειξε πόσο σημαντικό album είναι. Όχι πολύ καιρό αργότερα, συγκροτήματα όπως οι Slayer, Overkill, Testament, Anthrax άρχισαν και αυτοί να κινούνται στα ίδια μονοπάτια και το thrash έγινε το πρώτο μεγάλο subgenre του metal.

“Living and dying laughing and crying

Once you have seen it you will never be the same

Life in the fast lane is just how it seems

Hard and it's heavy, it's dirty and mean”

Από το Rock Overdose,

Και τον Metal Nerd