Επιβλητικό, ιστορικό, οργισμένο, επιδραστικό. Αυτό είναι το ‘Master Of Puppets’ μέσα σε τέσσερις λέξεις. Το τρίτο άλμπουμ των Metallica ήταν κι αυτό που έμελλε να αλλάξει το status της μπάντας, μετατρέποντάς την από ένα thrash συγκρότημα που απλώς έδειχνε πως του ανήκει το μέλλον, σε έναν παγκόσμιο κολοσσό.
Το ‘Ride The Lighning’ είχε κάνει θραύση δύο χρόνια νωρίτερα και η μπάντα είχε ήδη αρχίσει να παίζει σε μεγαλύτερους χώρους, με αποκορύφωμα την εμφάνιση στο πλευρό των Bon Jovi, μπροστά σε 70.000 fans, το καλοκαίρι του 1985. Η Elektra Records γλυκοκοίταζε τους διαφαινόμενους μελλοντικούς stars, αποφασίζοντας να επανεκδόσει το άλμπουμ τον Νοέμβριο του ίδιου έτους και φροντίζοντας παράλληλα να υπογράψει συμβόλαιο διαρκείας μαζί τους.
Τα κίνητρα υπήρχαν -και ήταν πολλά- για τους Metallica. Η στιγμή είχε φτάσει και ο επόμενος δίσκος θα καθόριζε εν πολλοίς το μέλλον τους. Αποφασισμένοι για κάτι που θα έκανε κοινό και κριτικούς να στάξουν μέλι γι’ αυτούς, Lars Ulrich και James Hetfield «κλειδώθηκαν» σε ένα γκαράζ στην Καλιφόρνια, με σκοπό να προσχεδιάσουν την επόμενη κυκλοφορία τους, μέχρι να φωνάξουν τους Kirk Hammett και Cliff Burton για να προβάρουν πάνω σ’ αυτές.
"Κιθαριστικά riffs. Γράφαμε κιθαριστικά riffs, τα συναρμολογούσαμε και τα αποσυναρμολογούσαμε, μέχρι να ακουστούν σαν τραγούδι."
Έτσι είχε περιγράψει ο Hetfield τη διαδικασία της σύνθεσης των κομματιών. Οι Metallica καθόντουσαν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Ο Lars έκανε μαθήματα ντραμς (ξέρω τι θα πείτε) και ο Kirk εξασκούταν με τον Joe Satriani για να μάθει να είναι πιο αποδοτικός κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων.
Έχοντας αναπτύξει ένα αίσθημα τελειομανίας και φιλοδοξώντας ότι αυτός ο δίσκος θα ήταν το magnus opus τους, οι Metallica κάθονται περισσότερο από ποτέ στο στούντιο και παραμένουν νηφάλιοι (παρά τις φήμες που θέλουν το αντίθετο). Παρόλα αυτά, κανείς απ’ αυτούς δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει στα Sweet Silence Studios της Κοπεγχάγης, όπου γίνονταν οι ηχογραφήσεις…
Ο Hammett έχει δηλώσει: "Ήμασταν απλά μια μπάντα που τα μέλη της τότε μάθαιναν καλά-καλά πώς να παίζουν μαζί. Απλά γράφαμε έναν ακόμα δίσκο, δεν είχαμε ιδέα πόσο επιδραστικός θα ήταν εν τέλει."
Η κυκλοφορία τους συνοδεύτηκε από αποθεωτικά σχόλια από τον Τύπο και τη διαδέχθηκε ένα 5μηνο tour στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον Ozzy Osbourne, με το ευρωπαϊκό σκέλος του να ακυρώνεται λόγω του θανάτου του Cliff Burton λίγο καιρό μετά.
Και αν το γεγονός πως ήταν ο πρώτος thrash metal δίσκος που μπήκε στο Billboard 200 δεν φτάνει σε καμία περίπτωση για να περιγράψει τι εστί ‘Master Of Puppets’ για τον σκληρό ήχο, η εισαγωγή του στο Εθνικό Αρχείο Ηχογραφήσεων της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών, νωρίτερα μέσα στο έτος (χαρακτηριζόμενο ως «πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντικό»), καταδεικνύει απόλυτα όχι μόνο την καθολική αποδοχή του, αλλά και το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του στη διαμόρφωση της μελλοντικής μουσικής.
Μουσικά, το album ήταν πιο πολύπλοκο και ποικιλόμορφο από τις δύο προηγούμενες δουλειές τους και συνάμα πιο ώριμο στιχουργικά. Στο εξώφυλλό του, βλέπουμε ένα νεκροταφείο, οι λευκοί σταυροί του οποίου χειραγωγούνται σαν μαριονέτες από τα σκοινιά που κρέμονται από τον αιματοβαμμένο ουρανό, συνάδοντας πλήρως με το νοηματικό περιεχόμενο του δίσκου.
Και επειδή μας αρέσει να ψαχουλεύουμε ιστορίες πίσω απ’ τα κομμάτια, ας ξεκινήσουμε μία track-by-track αναδρομή, για όσους είναι ακόμα εδώ.
Battery
Smashing through the boundaries
Lunacy has found me
Cannot stop the battery
Pounding out aggression
Turns into obsession
Cannot kill the battery
Master of Puppets
Τα γέλια που ακούγονται στο τέλος προέρχονται από τα μέλη τους και η θεματολογία του αναφέρεται στην εξάρτηση από τα ναρκωτικά, καθώς η σχέση ναρκωτικών-χρήστη παραλληλίζεται με αυτήν της μαριονέτας με αυτόν που την ελέγχει (εξ ου και το cover art του δίσκου).
Όταν το 2013 μετέβαιναν στην Κίνα για δύο συναυλίες, η κυβέρνηση της χώρας τους απαγόρευσε να παίξουν το τραγούδι, για να αποφύγει πιθανή εξέγερση των εργαζομένων με αφορμή τον έλεγχό τους απ’ τους ανωτέρους τους. Παρόλα αυτά, ο Kirk φρόντισε να παίξει το riff και στις δύο συναυλίες. Επίσης, υπάρχει και αυτή εδώ η υπέροχη ερμηνεία του τραγουδιού με τη Συμφωνική Ορχήστρα του San Fransisco.
Come crawling faster
Obey your master
Your life burns faster
Obey your master, master
Master of puppets, I’m pulling your strings
Twisting your mind, and smashing your dreams
Blinded by me, you can’t see a thing
Just call my name, cause I’ll hear you scream
Master, master
Just call my name, cause I’ll hear you scream
Master, master
The Thing That Should Not Be
Όπως και το ‘The Call Of Ktulu‘ από το ‘Ride The Lightning’ (περισσότερα εδώ), έτσι και τώρα, οι Metallica παίρνουν έμπνευση από μια ιστορία του Αμερικανού συγγραφέα H.P. Lovecraft. Εδώ μιλάμε για το βιβλίο, ‘The Shadow Over Innsmouth’ (1936), όπου ο Lovercraft περιγράφει ένα τέρας που λέγεται Cthulhu. Στο τραγούδι αυτό είναι το «The Thing That Should Never Be».
Το εισαγωγικό riff είναι κάτι για το οποίο οι Black Sabbath θα πρέπει να αισθάνονται περήφανοι…
Messenger of fear in sight
Dark deception kills the light
Hybrid children watch the sea
Pray for father, roaming free
Welcome Home (Sanitarium)
Ένα τραγούδι-καταφύγιο για όλες τις βασανισμένες ψυχές. Άλλωστε, είναι αρκετά συνήθης θεματολογία για τους Metallica οι «προσωπικοί δαίμονες». «Sanitarium» (σανατόριο) είναι ένα ψυχοθεραπευτήριο όπου ο έγκλειστος μπορεί να φύγει όποτε αυτός το θελήσει. Μέσα από τους στίχους του κομματιού, οι Metallica να κατακρίνουν τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των ασθενών σε τέτοιου σκοπού θεραπευτήρια, ρίχνοντας ευθείες βολές στη βία που χρησιμοποιείται. Η βία όμως υπακούει στον κανόνα «δράση-αντίδραση» και ο πρωταγωνιστής φαίνεται να υποκινεί μία βίαιη εξέγερση, με σκοπό να κερδίσει ξανά την ελευθερία του.
Η κλασική πλέον ταινία ‘One Flew Over the Cuckoo’s Nest’, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Jack Nicholson, λέγεται πως έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των στίχων του:
Sanitarium, leave me be
Sanitarium, just leave me alone
Sanitarium, just leave me alone
Fear of living on, natives getting restless now
Mutiny in the air, got some death to do
Mirror stares back hard, kill, it’s such a friendly word
Seems the only way for reaching out again
Disposable Heroes
Είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του ‘Master Of Puppets’ και, παρόλο που δεν είναι ένα απ’ τα highlights του δίσκου, τα καταφέρνει τέλεια από νοηματικής άποψης. Η αιματηρότητα του πολέμου βρίσκεται στο επίκεντρο των στίχων του ‘Disposable Heroes’, που καταδεικνύουν ότι οι στρατιώτες στον πόλεμο αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι (disposable), με τις κυβερνήσεις να αδιαφορούν επιδεικτικά για τις χαμένες ζωές, ανεξαρτήτως προέλευσης, ηλικίας ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού τους, χρησιμοποιώντας τους κατά βούληση στον βωμό του συμφέροντος. Όπως καταλαβαίνετε, οι τάφοι στο εξώφυλλο του δίσκου είναι εμπνευσμένοι απ’ αυτό το κομμάτι.
Soldier boy, made of clay
Now an empty shell
Twenty-one, only son
But he served us well
Bred to kill, not to care
Do just as we say
Finished here
Greetings, Death
He’s yours to take away
Leper Messiah
Σε έναν δίσκο με βασικό θέμα την χειραγώγηση, η θρησκεία και ο τρόπος με τον οποίο οι εκπρόσωποί της, χειραγωγούν τους πιστούς, δεν θα μπορούσε να περάσει ασχολίαστη. Οι οργισμένοι στίχοι του ‘Leper Messiah’ μιλούν για τον τρόπο με τον οποίο οι ιεροκήρυκες εξαπατούν τους πιστούς, δίνοντας ψεύτικες υποσχέσεις και πείθοντάς τους να κάνουν δωρεές για να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον. Φυσικά, απ’ αυτές τις δωρεές επωφελούνται μόνο εκείνοι…
Time for lust, time for lie
Time to kiss your life goodbye
Send me money, send me green
Heaven you will meet
Make a contribution
And you’ll get a better seat
Orion
Το άστρο του Cliff Burton έλαμπε και κανείς δεν ξέρει μέχρι πού θα μπορούσε να έχει φτάσει αν την 27η Σεπτεμβρίου του 1986 δεν είχε ντελαπάρει το βανάκι που είχαν για τις ανάγκες της περιοδείας τους… Το απαύγασμα του συνθετικού του ταλέντου δεν είναι άλλο από το ‘Orion’, το κομμάτι που έμελλε να παιχτεί και στην κηδεία του ως ένας ύστατος φόρος τιμής για την προσφορά του στην μπάντα και στη μουσική ιδιοφυΐα που -δεν- έκρυβε -ευτυχώς- μέσα του. Ο James Hetfield, που ήταν κολλητάρι με τον Cliff Burton, έχει τατουάζ στο αριστερό του χέρι με τις παρτιτούρες του μπάσου για το ‘Orion’…
Damage, Inc
Το οργισμένο ‘Damage, Inc’ στηλιτεύει την παράλογη, μη στοχοποιημένη βία που πλέον κυριαρχεί στις ζωές μας. Η μπασογραμμή του κομματιού είναι εμπνευσμένη από το ‘Come, Sweet Death’ του Bach και ο στίχος «Following our instinct not a trend/Go against the grain until the end», 30 χρόνια μετά, δείχνει πως οι Metallica δεν αστειεύονταν. Αξίζει να αναφερθεί ότι το tour που διαδέχθηκε την κυκλοφορία, πήρε το όνομα του.
Slamming through, don’t fuck with razorback
Stepping out? You’ll feel our hell on your back
Blood follows blood and we make sure
Life ain’t for you and we’re the cure
Honesty is my only excuse
Try to rob us of it, but it’s no use
Steamroller action crushing all
Victim is your name and you shall fall
"Αυτό που με εκπλήσσει περισσότερο είναι το ότι ακούγεται ακόμα στο ράδιο. Είναι τρομερό το πόσο σύγχρονο ακούγεται."
Kirk Hammett
Αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, το ‘Master Of Puppets’ εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να αποσπά διθυραμβικά σχόλια, να χαρίζει νέους fans για το είδος και να υπενθυμίζει γιατί οι Metallica, παρά τα στραπάτσα τους, είναι μία απ’ αυτές τις λίγες μπάντες που άλλαξαν τον ρου του σκληρού ήχου και κατ’ επέκταση ολόκληρης της πραγματικότητας της εποχής.
Δύο χρόνια μετά, με το ‘Master Of Puppets’ να τους έχει καθιερώσει ως μία παγκόσμια μουσική δύναμη, οι Metallica κυκλοφορούσαν το ‘… And Justice For All’, χωρίς τον Cliff Burton στις τάξεις τους, αλλά πιο πειραματικοί και στιχουργικά ευαίσθητοι από ποτέ.
by straightonmusic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου