Όταν έρχεται η ώρα να μιλήσεις για δυσθεώρητα μεγέθη στην τέχνη, η εισαγωγική παράγραφος είναι πάντα λίγο δύσκολη. Η περίπτωση του Jim Morrison όμως είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, καθώς το μυαλό λύνεται και τα χέρια αρχίζουν αβίαστα να πληκτρολογούν. Ίσως γιατί ο frontman των Doors ήταν η ενσάρκωση της αντίδρασης απέναντι σε ένα βάρβαρο σύστημα για το οποίο δεν είμαστε φτιαγμένοι να ζούμε. Ίσως γιατί αυτός, σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς, δεν δίστασε να σπάσει τα δεσμά του και κατάφερε να φωνάξει για λίγο πως «είναι ελεύθερος». Μπορεί ο ίδιος του ο βασανισμένος εαυτός να μας στέρησε την ευκαιρία να τον ζήσουμε περισσότερο και να έχουμε περισσότερα έργα του στα χέρια μας, πέθανε όμως σαν ήρωας, στο απόγειο της δόξας του, μαχόμενος τους δαίμονες του.
Ας θυμηθούμε τον καλλιτέχνη, ποιητή, φιλοσόφου και τραγουδιστή Jim Morrison μέσα από κάποια από τα σημαντικότερα αποφθέγματα του, αλλά και στίχους του.
Τα αποφθέγματα
-Εξέθεσε τον εαυτό σου στον βαθύτερο φόβο σου. Μετά από αυτό, ο φόβος δεν έχει καμία δύναμη και ο φόβος απέναντι στην ελευθερία εξαφανίζεται. Είσαι ελεύθερος.
-Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους.
-Νιώθεις τη δύναμη όταν ζεις την εμπειρία του πόνου.
-Φίλος είναι αυτός που σε αφήνει να έχεις την απόλυτη ελευθερία του να είσαι ο εαυτός σου.
-Οι άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο περισσότερο από τον πόνο. Είναι παράξενο που φοβούνται το θάνατο. Η ζωή πονάει περισσότερο από αυτό. Στο σημείο του θανάτου, ο πόνος τελειώνει. Πιστεύω πως ο θάνατος είναι φίλος.
-Με ενδιαφέρει οτιδήποτε έχει να κάνει με επαναστάσεις, διατάραξη τάξης και χάος.
-Αν η ποίησή μου στοχεύει σε κάτι, είναι το να ελευθερώσει τους ανθρώπους από τους περιορισμούς τους στο τι βλέπουν και αισθάνονται.
-Ο αληθινός καλλιτέχνης δεν πεθαίνει ποτέ, απλά σταματά να εμφανίζεται ζωντανά.
-Η αγάπη δεν μπορεί να σε σώσει από τη μοίρα σου.
– Η αγάπη είναι ένα όνειρο. Τα όνειρα είναι καλά, αλλά μην εκπλαγείς αν ξυπνήσεις κλαίγοντας.
-Το σημαντικότερο είδος ελευθερίας είναι το να είσαι αυτός που πραγματικά είσαι. Ανταλλάσσεις την πραγματικότητα για έναν ρόλο. Τις αισθήσεις σου για ένα σόου. Την ικανότητά σου να νιώθεις την παραχωρείς και στη θέση της φοράς μια μάσκα. Καμία μεγάλη επανάσταση δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν υπάρξει πρώτα μια προσωπική, σε ατομικό επίπεδο. Πρέπει πρώτα να γίνει μέσα σου.
-Το μέλλον είναι αβέβαιο, μα το τέλος είναι πάντα κοντά.
Οι στίχοι
People are strange when you’re a stranger
Faces look ugly when you’re alone
People Are strange (1967)
–
The killer awoke before dawn,
He put his boots on.
He took the face from the ancient gallery,
And he walked on down the hall
This is the end
Beautiful friend
This is the end
My only friend, the end
The End (1967)
–
Ooh great creator of being
Grant us one more hour,
To perform our art
And perfect our lives
The Ghost Song (1978)
–
Love me one time
I could not speak
Love me one time
Yeah, my knees got weak
But love me two times, girl
Last me all through the week
Love Me Two Times (1967)
I’m going, but I need a little time
I promised I would drown myself in mystic heated wine
Yes, The River knows (1968)
–
Why did you throw the Jack of Hearts away?
It was the only card in the deck, that I had left to play
The Hyacinth House (1971)
–
We want the world and we want it now
Cancel my subscription to the Resurrection
Send my credentials to the House of Detention
I got some friends inside
When The Music Is Over (1967)
–
Into this house we’re born
Into this world we’re thrown
Like a dog without a bone
An actor out alone
Riders On The Storm (1971)
Ένα καλό φινάλε για τέτοιες περιστάσεις υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν το «αυτός ήταν ο Jim Morrison». Όμως μην ξεγελαστεί κανείς… Αυτή ήταν μόνο μια πολύ μικρή γεύση από το πρόσωπο των Doors που σαν σήμερα το 1943 αντίκρισε για πρώτη φορά το φως αλλά και το σκοτάδι αυτού του κόσμου, αφιερώνοντας τη σύντομη ζωή του στο να καταλάβει και να πολεμήσει το δεύτερο.
by straightonmusic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου