Σαράντα πέντε ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που το τρίτο κόσμημα της συλλογής των Black Sabbath ήρθε να στολίσει τη μουσική δισκογραφία του πλανήτη. Το Master of reality, έρχεται με αποστολή του να συνεχίσει την απίστευτη επιτυχία του “Paranoid” και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει. Οι δε Sabbath, καταφέρνουν κάτι ακόμη δυσκολότερο: να κυκλοφορήσουν τρία άλμπουμ σε δύο χρόνια επιτυγχάνοντας να διατηρήσουν το σκληρό τους ήχο χωρίς να επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους. Έρχονται με φρέσκες ιδέες, συνθέτοντας ένα άλμπουμ σε πιο απλή δομή συγκριτικά με τους δύο προκατόχους του, εστιάζοντας στην βαρύτητα του ήχου. Ο Tonny Iommi, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για μια κιθαριστική ευφυΐα, κουρδίζει την κιθάρα του τρία ημιτόνια χαμηλότερα, ώστε να μειώσει την ένταση από τα δύο τραυματισμένα του δάχτυλα λόγω του βιομηχανικού ατυχήματος που είχε πριν κάποια χρόνια. Από κοντά τον ακολουθεί και ο Buttler, κουρδίζοντας επίσης το μπάσο του έτσι ώστε να ταιριάζουν ηχητικά. Αν και δεν αποσκοπούσαν σε αυτό, ο ήχος αλλάζει προς μια βαρύτερη κατεύθυνση περισσότερο από το αναμενόμενο και μολονότι η αλλαγή δεν είναι ριζική, ανοίγουν νέες δυνατότητες για την μπάντα.
Κάπως έτσι μπαίνουν τα θεμέλια για τη δημιουργία του είδους της “stoner” δύο δεκαετίες αργότερα, εμπνέοντας πολλές μπάντες στη δημιουργία του ήχου τους και δικαιολογώντας ακόμα μία φορά το χαρακτηρισμό «πρωτοπόροι» που τους αποδίδεται. Το άλμπουμ περιέχει οκτώ κομμάτια σε ατμόσφαιρα χαρούμενης κατάθλιψης, με riff που κάνουν θραύση, όλα ξεχωριστά, σκοτεινά, βαριά, αμείλικτα, τον ήχο του μπάσου να είναι αισθητός και δυνατός όπως και τα τύμπανα του ικανότατου Bill Ward. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται και η αξεπέραστη φωνή του Ozzy, που έχει βελτιωθεί σημαντικά όπως και οι υπόλοιποι που διαρκώς εξελίσσονται επεκτείνοντας τις δυνατότητες και το στυλ τους. Οι στίχοι των κομματιών εκτός του ότι ασχολούνται με τη θρησκεία και τα ναρκωτικά, περιέχουν και μηνύματα με περιεχόμενο διαμαρτυρίας κατά του πολέμου προσαρμοσμένοι στην επικρατούσα κοινωνική και πολιτική κατάσταση της εποχής. Ο δίσκος έλαβε πολύ καλές κριτικές, έφτασε στην 5η θέση των chart της Βρετανίας και στην 8η θέση της Αμερικής, όπου πούλησε πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Το γεγονός δε, ότι τα περισσότερα κομμάτια του έχουν διασκευαστεί ή επανεκτελεστεί από διάφορες μπάντες μόνο εντύπωση δεν μπορεί να προκαλέσει. Τριάντα πέντε λεπτά αποτελούμενα από συνθέσεις all time classic, με ιδιαίτερη μνεία στα “Sweet leaf” και “Children of the grave” δύο κλασσικούς ύμνους, πραγματικά καταπληκτικές ρυθμικές δημιουργίες. Το “Master of reality” είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο δυνατούς δίσκους, από την πιο δυνατή ίσως σύνθεση των Black Sabbath.
by Rock Overdose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου