11 Απρ 2017

Όταν ο Keith Richards «τις έφαγε» από τον Chuck Berry


 Ο Chuck Berry, ο άνθρωπος που καθόρισε τον rock ‘n’ roll ήχο, πέθανε πριν μερικές εβδομάδες, στις 18 Μαρτίου, βυθίζοντας στη θλίψη ολόκληρο το μουσικό κόσμο. Ένας από τους μουσικούς που επηρεάστηκε μουσικά, αλλά και δέθηκε σαν άνθρωπος με τον Berry είναι ο κιθαρίστας των Rolling Stones, Keith Richards, ο οποίος δεν παρέλειψε να τιμήσει τον μέντορά του με ένα κείμενο αφιερωμένο στη μνήμη του Αμερικανού θρύλου, το οποίο δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone.

 Στο κείμενό του, ο Richards αναφέρθηκε εκτός των άλλων και σε ένα μάλλον… πονεμένο (κυριολεκτικά) συμβάν, όταν πριν αρκετές δεκαετίες ο Chuck Berry τον γρονθοκόπησε: “Ο Chuck Berry κάποτε μου μαύρισε το μάτι, το οποίο θα χαρακτήριζα τη μεγαλύτερή του επιτυχία! Θυμάμαι, τον είδαμε ζωντανά κάπου στη Νέα Υόρκη και μετά τη συναυλία πήγαμε στα παρασκήνια, στο καμαρίνι του, όπου είχε αφήσει την κιθάρα του μέσα στη θήκη της. Εγώ ενδιαφερόμουν να τη δω (από επαγγελματικό ενδιαφέρον) και άρχισα να αγγίζω τις χορδές και να τις τσιμπάω ελαφρά. Τότε ο Chuck μπήκε στο δωμάτιο και μου έριξε μία δυνατή γροθιά στο αριστερό μάτι. Όμως δεν τον κατηγορώ, ήταν δικό μου το λάθος. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα αν έβλεπα κάποιον στο καμαρίνι μου να πειράζει την κιθάρα μου. Είχε δίκιο, απλά με έπιασε στα πράσα.

 Έχει κάνει κι άλλα, βέβαια. Μία φορά με πέταξε και από τη σκηνή. Η αλήθεια, όμως, είναι πως πάντα το έπαιρνα σαν κομπλιμέντο, ως ένα δείγμα σεβασμού προς εμένα. Αλλιώς δε θα ασχολούνταν καν μαζί μου. Ήταν λίγο ευέξαπτος, όμως στην πραγματικότητα ήταν έναν πολύ καλός και θερμός άνθρωπος, πράγμα που απέφευγε να δείχνει. Κάποιες φορές, θυμάμαι να καθόμαστε και να παίζουμε και ο Chuck να μου λέει «φίλε, εμείς οι δύο το έχουμε, τα κάνουμε τα πράγματα ωραία». Τέτοια κουβέντα από τον Chuck Berry ήταν ένα όμορφο, διαφορετικό συναίσθημα.”

 Σχετικά με τη μέρα της είδησης του θανάτου του Berry, ο Keith δήλωσε: “Όταν έλαβα το τηλεφώνημα ότι πέθανε δεν μπορώ να πω πως ξαφνιάστηκα εντελώς. Όμως για κάποιον λόγο το συνδύασα με τη μέρα που πέθανε ο Buddy Holly. Τότε, ήμουν ακόμα στο σχολείο και θυμάμαι ξεκίνησε μία μουρμούρα μέσα στην τάξη και όλοι απέκτησαν μία έκφραση τρόμου στα πρόσωπά τους. Ένιωσα ακριβώς όπως τότε, ένα σφίξιμο στο στομάχι. Με επηρέασε περισσότερο απ’ όσο θα περίμενα, όμως τουλάχιστον ο Chuck έζησε μια γεμάτη ζωή. Θα ήθελα να του μοιάσω και σε αυτό…



by straightonmusic


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου